دیستروفی عضلانی گروهی از بیماری‌های ژنتیکی است که باعث ضعف و تحلیل رفتن تدریجی عضلات می‌شود. این بیماری‌ها به دلیل نقص در ژن‌هایی که مسئول تولید پروتئین‌های ضروری برای سلامت عضلات هستند، ایجاد می‌شوند. این پروتئین‌ها به ساختار و عملکرد عضلات کمک می‌کنند و بدون آنها، عضلات به تدریج ضعیف و تحلیل می‌روند. اگر در خود یا اطرافیانتان این بیماری را دارید یا صرفا می‌خواهید بدانید دیستروفی عضلانی چه بیماری است؟ در این محتوا همراه ما باشید تا از نحوه تشخیص دیستروفی تا بررسی روش های درمان جدید را برای شما بیان کنیم.

علائم دیستروفی عضلانی

اکنون که با انواع مختلف این بیماری آشنا شدید نوبت آن است که با علائم معروف آن آشنا شوید، علائم دیستروفی عضلانی بسته به نوع و شدت بیماری بسیار متفاوت است. با این حال، برخی از علائم شایع عبارتند از:

ضعف عضلانی: این علامت اصلی دیستروفی عضلانی است و معمولاً در عضلات پروگزیمال (نزدیک به تنه) مانند عضلات لگن، شانه ها و ران ها اول ظاهر می شود. ضعف عضلانی باعث مشکلاتی در راه رفتن، دویدن، بالا رفتن از پله ها، بلند شدن از حالت نشسته یا دراز کشیده و حمل اشیاء می شود.

خستگی: افراد مبتلا به دیستروفی عضلانی به طور خستگی بیشتری نسبت به افراد عادی دچار می شوند، حتی با انجام فعالیت های معمولی.

درد عضلانی: درد در عضلات ضعیف و سفت شایع است.

سفتی عضلانی: عضلات ممکن است سفت و منقبض شوند، که باعث محدودیت حرکت می شود.

انقباض عضلات: انقباض به کوتاه شدن و سفت شدن غیرطبیعی عضلات اشاره دارد که می تواند باعث ایجاد ناهنجاری در مفاصل شود.

مشکلات تنفسی: ضعف عضلات تنفسی می تواند باعث تنگی نفس، تنفس سطحی و عفونت های ریه شود.

مشکلات قلبی: برخی از انواع دیستروفی عضلانی می تواند باعث بزرگ شدن قلب (کاردیومیوپاتی) و نارسایی قلبی شود.

ناتوانی های یادگیری: برخی از کودکان مبتلا به دیستروفی عضلانی، به خصوص آنهایی که مبتلا به DMD هستند، ممکن است دارای ناتوانی های یادگیری مانند مشکل در خواندن، نوشتن و ریاضی باشند.

مشکلات رفتاری: برخی از کودکان مبتلا به دیستروفی عضلانی ممکن است دارای مشکلات رفتاری مانند بیش فعالی، توجه کوتاه مدت و پرخاشگری باشند.

در نهایت به این نکته توجه داشته باشید که شدت علائم در افراد مختلف بسیار متفاوت است. برخی از افراد ممکن است فقط ضعف عضلانی خفیف داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به شدت ناتوان شوند. علائم ممکن است به تدریج در طول زمان بدتر شوند یا ثابت بمانند. برخی از افراد مبتلا به دیستروفی عضلانی هیچ یک از علائم ذکر شده در بالا را تجربه نمی کنند.

اگر با مطالعه این علائم نتیجه گرفتید که مشکل شما بیماری دیگری است توصیه می‌کنیم به بخش علائم محتوای سندرم مارفان چیست و چگونه درمان می شود؟ را نیز مطالعه کنید.

سندروم فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن و مرموز است که با درد مزمن در اندام‌ها، خستگی، خواب غیر آرام و احساس سفتی در عضلات همراه است. این بیماری تأثیرات منفی بر کیفیت زندگی بیماران دارد و می‌تواند روی فعالیت‌های روزمره آن‌ها تأثیر بگذارد.

علت دقیق این بیماری نامعلوم است، اما فرضیه‌های مختلفی ارائه شده است که شامل اختلالات در سیستم عصبی مرکزی و پیرامونی، تغییرات در سطوح هورمونی، و نقش ایمنی‌مانند سیستم ایمنی در ایجاد این بیماری است. درمان فیبرومیالژیا شامل ترکیبی از درمان‌های دارویی، فیزیوتراپی، روش‌های تغذیه‌ای و مدیریت استرس می‌باشد.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا با جزئیات بیشتری در این خصوص صحبت کنیم؛ توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

علائم سندروم فیبرومیالژیا

سندروم فیبرومیالژیا عبارت است از یک بیماری مزمن و غیر التهابی که با درد مزمن، حساسیت در نقاط خاص از بدن (نقاط فشار حساس)، خستگی، مشکلات خواب، مشکلات حافظه و تمرکز، اضطراب و افزایش حساسیت به درد (هیپرالژی) همراه است.

افراد مبتلا به این بیماری ممکن است احساس سفتی در عضلات خود داشته باشند و پس‌ازگرفتگی بعدی نداشته باشند. این علائم می‌توانند به صورت مداوم یا متناوب ظاهر شوند و اثرات منفی بر کیفیت زندگی و فعالیت‌های روزمره فرد داشته باشند.

به طور کلی، سندروم فیبرومیالژیا ممکن است همراه با عوارض جسمی و روانی شدیدی باشد که نیاز به مداواای چند روشی دارد.

چرا به سندروم فیبرومیالژیا دچار میشویم؟

سندروم فیبرومیالژیا

علت دقیق سبب بروز سندروم فیبرومیالژیا هنوز مشخص نیست، اما فرضیه‌های مختلفی ارائه شده است که به توضیح علت این بیماری کمک می‌کنند.

یکی از فرضیه‌ها این است که افراد مبتلا به فیبرومیالژیا ممکن است حساسیت بیش از حد به درد داشته باشند و سیستم عصبی‌شان به نحوی افزایش یافته باشد که به درد نامنتظر و مزمن منتقل می‌شود. عوامل ژنتیکی همچنین نقش مهمی در بروز این بیماری دارند؛ زیرا افرادی که خویشاوندان یا اعضای خانواده‌شان این بیماری را دارند، بیشتر تمایل به ابتلا به آن دارند.

عوامل روانی نیز احتمالاً در بروز فیبرومیالژیا تأثیر دارند. استرس مزمن، اضطراب، افسردگی و اختلالات خواب می‌توانند عوامل موثر در تشدید علائم این بیماری باشند. همچنین عوامل زیستی، مانند نقص‌ها در سطوح هورمون‌ها و نقش ایمنی بدن، نیز مطرح شده‌اند که ممکن است در ظاهر شدن فیبرومیالژیا نقش داشته باشند.

اختلالات خواب نیز به عنوان یک عامل مهم در بروز فیبرومیالژیا شناخته شده‌اند؛ زیرا بیماران مبتلا به این بیماری معمولاً از مشکلات خواب دست و پنجه نرم می‌کنند و این مشکلات می‌توانند به تشدید علائم فیبرومیالژیا کمک کنند.

به طور کلی، بسیاری از عوامل مختلف می‌توانند با هم ترکیب شوند تا منجر به بروز سندروم فیبرومیالژیا شوند، اما هنوز نیاز به تحقیقات بیشتری داریم تا علت دقیق و حاکی از این بیماری بیشتر مشخص شود.

همچنین بخوانید: سندرم کمپارتمان چیست و چگونه درمان می شود

درمان فیبرومیالژیا چگونه است؟

به علت مزمن بودن و طبیعت چندجانبه بیماری سندروم فیبرومیالژیا، درمان آن چالشی است و باید به صورت گسترده و چندروشه‌ای انجام شود. درمان فیبرومیالژیا معمولاً شامل ترکیبی از روش‌های زیر است:

1. مدیریت درد:

این شامل استفاده از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، آنتی‌دپرسانت‌ها، آنالژزیک‌ها و داروهای کنترل کننده درد مانند گاباپنتین و پرگابالین می‌شود.

2. فیزیوتراپی:

تمرینات فیزیکی، ماساژ، تکنیک‌های آموزشی برای بهبود نقاط فشار حساس، و آموزش تکنیک‌های تنفسی می‌توانند به کنترل درد و افزایش انعطاف‌پذیری عضلات کمک کنند.

3. مدیریت استرس:

تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، تماشای تمرینات یوگا و تکنیک‌های تنفسی می‌توانند به کاهش اضطراب و تسکین درد کمک کنند.

4. تغذیه سالم:

تغذیه مناسب و تعداد وعده‌های غذایی منظم می‌تواند به بهبود علائم فیبرومیالژیا کمک کند. از مصرف مواد تحریک‌کننده مثل قهوه و الکل نیز باید اجتناب شود.

5. ترکیب درمان‌های مدرن:

برخی از متخصصان پزشکی تجدیدنظر در مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی و دیگر داروها را با درمان‌های منحصر به فرد مانند آرامش و شناخت‌درمانی ترکیب می‌کنند.

همچنین، مهم است که همراهی و پشتیبانی از زیر نظر فوق تخصص ارتوپدی و تیم درمانی دنبال شود، زیرا هر فرد به شکل متفاوتی به درمان‌ها و روش‌های مختلف واکنش نشان می‌دهد.

تشخیص بیماری فیبرومیالژیا

تشخیص بیماری فیبرومیالژیا معمولاً بر اساس علائم بالینی و شرایط پزشکی بیمار تعیین می‌شود. این بیماری به عنوان یکی از بیماری‌های مزمن درد ماهیتی شناخته می‌شود و معیارای تشخیصی خاصی وجود دارد. در زیر می‌توانید معیارهای تشخیصی اصلی بیماری فیبرومیالژیا را مشاهده کنید:

1. حداقل 3 ماه درد: وجود درد مزمن در بدن به مدت حداقل 3 ماه.

2. نقاط دردناک: حضور درد در حداقل 11 نقطه حساس از 18 نقطه تعیین شده در بدن (که به عنوان trigger points شناخته می‌شوند).

3. معیارهای حیاتی: عدم وجود علائم فیزیکی شایع دیگری که ممکن است منجر به درد در بدن شوند.

4. انحراف از الگوی عادی: موجب شدن افزایش درد به علت تحریکات روزمره که بعضاً در مراحل ابتدایی از درد قابل انکار هستند.

5. انعطاف‌پذیری محدود: محدودیت در انعطاف‌پذیری و فعالیت عضلانی بدن.

پزشک ممکن است برای تشخیص دقیقتر فیبرومیالژیا از آزمون‌های تشخیصی مانند آزمون‌های خونی، آزمون‌های تصویربرداری مغز مانند MRI، و یا مشاوره با تخصص‌های پزشکی دیگر نظیر روماتولوژیست یا عصب‌شناس استفاده کند. اما معیارهای فوق برای تشخیص اولیه بیماری فیبرومیالژیا مورد توجه قرار می‌گیرند.

چه عواملی فیبرومیالژیا را تشدید میکنند؟

بیماری فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن دردناک است که عوامل مختلفی می‌توانند باعث تشدید علائم آن شوند. برخی از عوامل معمولی که می‌توانند فیبرومیالژیا را تشدید کنند شامل موارد زیر می‌شوند:

1. استرس و اضطراب:

استرس و اضطراب می‌توانند به تشدید درد و علائم فیبرومیالژیا منجر شوند.

2. خواب نامنظم یا خواب ناکافی:

مشکلات خواب می‌توانند علائم فیبرومیالژیا را تشدید کنند و باعث افزایش درد و خستگی شوند.

3. فعالیت بدنی نامناسب:

ورزش‌های سنگین یا فعالیت‌های بدنی حاد می‌توانند باعث تشدید درد و علائم فیبرومیالژیا شوند.

4. تغذیه نامناسب:

مصرف مواد غذایی خاص ممکن است برخی از افراد را تحریک کند و علائم فیبرومیالژیا را تشدید کند.

5. شرایط هواشناسی:

تغییرات در هوا مانند سرما یا رطوبت می‌توانند به تشدید درد و سختی‌های مرتبط با فیبرومیالژیا منجر شوند.

6. عدم مدیریت درد:

استفاده نادرست از داروها یا روش‌های مدیریت درد ممکن است به تشدید علائم فیبرومیالژیا منجر شود.

مدیریت فیبرومیالژیا شامل ترکیبی از درمان‌های دارویی، فیزیوتراپی، تغذیه مناسب، مدیریت استرس و اضطراب، و تغییرات سبک زندگی است. بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا برنامه‌ای مناسب برای مدیریت فیبرومیالژیا دریافت کنید.

برای بیماری فیبرومیالژیا چه بخوریم

برای بیماری فیبرومیالژیا، تغذیه مناسب و سالم می‌تواند نقش مهمی در مدیریت علائم و کاهش دردها داشته باشد. در ادامه چند نکته مهم برای تغذیه در بیماری فیبرومیالژیا ذکر شده است:

1. مصرف مواد غذایی غنی از فیبر:

مواد غذاییی مانند سبزیجات، میوه، غلات کامل و حبوبات باعث افزایش فیبر در رژیم غذایی می‌شوند که می‌توانند در بهبود گوارش و کاهش دردها کمک کنند.

2. مصرف محصولات دریایی:

ماهی، میگو، صدف‌ها و سایر محصولات دریایی حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که ممکن است اثرات مثبتی بر روی التهاب و دردهای مرتبط با فیبرومیالژیا داشته باشند.

3. اهمیت ویتامین D:

ویتامین D می‌تواند به بهبود درد و التهاب‌های مرتبط با فیبرومیالژیا کمک کند. منابع ویتامین D شامل ماهی چرب (مانند سردابی و تن ماهی)، شیر، تخم مرغ و محصولات غنی شده با ویتامین D می‌شود.

4. کنترل مصرف قند و شکر:

برخی از افراد با فیبرومیالژیا حساسیت به قند و شکر دارند و مصرف زیاد آنها می‌تواند علائم را تشدید کند، بنابراین کنترل مصرف قند و شکر مهم است.

5. مصرف آهسته غذا:

مصرف آهسته و درست غذا می‌تواند به کاهش علائم گوارشی و نفخ مرتبط با فیبرومیالژیا کمک کند.

همچنین، اهمیت مشورت با پزشک یا تغذیه‌شناس برای تنظیم رژیم غذایی مناسب و متنوع برای شرایط خاص شما بسیار مهم است.

منبع: alignrightchiropractic.com

سوالات متداول در خصوص سندرم فیبرومیالژیا

نقاط درد فیبرومیالژیا کجاست؟

فیبرومیالژیا اغلب باعث درد و حساسیت در نقاط خاص بدن می‌شود که این نقاط به عنوان “نقاط درد فیبرومیالژیا” شناخته می‌شوند. این نقاط معمولاً در دو طرف بدن وجود دارند و در مکان‌های خاصی قرار دارند، از جمله:

1. نقطه قلب: در ناحیه سینه، در نزدیکی پستان چپ.
2. نقطه کمر: در ناحیه کمر و لگن.
3. نقطه گردن: در ناحیه گردن و شانه‌ها.
4. نقطه شانه: در ناحیه داخل شانه‌ها.
5. نقطه مفصل مچ دست: در ناحیه مفصل مچ دست.
6. نقطه زانو: در ناحیه زانو.

این نقاط فیبرومیالژیا ممکن است برای هر فرد متفاوت باشند و ممکن است حساسیت و درد در این نقاط تغییر کند. برای تشخیص دقیق‌تر و مدیریت بهتر علائم، مشاوره با پزشک تخصصی پزشکی فیزیکی یا روماتولوژی مفید است.

بهترین قرص برای درمان فیبرومیالژیا

برای درمان فیبرومیالژیا، پزشک معالج شما ممکن است از ترکیب درمانی چندگانه شامل مدیریت درد، تغذیه مناسب، ورزش منظم، روش‌های تنفسی یا داروهای مخصوص استفاده کند. برای مدیریت درد، ممکن است آنتی‌دردها، ضد التهاب‌ها یا داروهای معالجه اعصابی تجویز شوند. مهم است که هر دارویی را تنها با صورتحرک دارویی و دستور پزشک مصرف کنید. همچنین تأثیرات جانبی و تعاملات دارویی را بررسی کنید. مکمل‌های روغن ماهی، ویتامین D، و منابع فیبر نیز ممکن است توصیه شوند.

علت درد پاشنه پا هنگام در زمان های مختلف چیست؟ آیا درد پاشنه پا خطرناک است؟ درد پاشنه پا و کمبود ویتامین بهم مرتبط است؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به بررسی تمامی دلایل درد در پاشنه پا بپردازیم و روش های درمانی را معرفی کنیم؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

اصلی ترین علت درد در پاشنه پا

درد پاشنه پا

علت درد پاشنه پا سمت راست و پاشنه پا چپ چیست؟ شایع ترین دلیل این آسیب دیدگی مربوط به فاشئیت کف پا می باشد.

فاشیای پلانتار جایی است که نوار ضخیم بافتی که استخوان پاشنه را با بقیه قسمت های پا (فاشیای کف پا) متصل می کند، آسیب دیده و ضخیم می شود.

طی تجربیات ما احتمال آسیب دیدگی کف پا به دلیل فاشئیت در موارد زیر بیشتر است:

آسیب ناگهانی: این نوع از آسیب ها معمولا در حین انجام فعالیت های مختلف رخ می دهد. به طور مثال دویدن یا رقصیدن. بنابراین هر چقدر فعالیت بدنی بالایی داشته باشید بیشتر در معرض آن قرار دارید.

مورد دوم مربوط به ساییدگی و پارگی بافت های موجود در کف پا می باشد، عموما این مورد در بزرگسالانی که بالای ۴۰ سال می باشند بیشتر دیده شده است.

در صورتی که شما احساس می کنید درد پای شما مربوط به هر یک از موارد بالا می باشد، لازم است که برای درمان نزد فوق تخصص درد مراجعه نمایید.

دیگر دلایل درد پاشنه پا

علت درد پاشنه پا

اصلی ترین دلایل درد پاشنه پا موردی بود که در بالا اشاره کردیم، دیگر دلایل شامل:

شکستگی استرسی

نوعی از شکستگی استخوان های پا مربوط به شکستگی استرسی می باشد، در صورتی که مچ یا کف پای شما به این نوع از شکستگی دچار شود شما در پاشنه پا خود احساس درد خواهید داشت.

آتروفی پد چربی

آتروفی پد چربی جایی است که لایه چربی که در زیر استخوان پاشنه در آن جا قرار دارد.

این مورد در زنان بیشتر از مردان است، زیرا خانم هایی که برای سال‌ها کفش‌ های پاشنه بلند می‌ پوشند، در معرض افزایش خطر ابتلا به آتروفی پد چربی هستند.

بورسیت

بورسیت التهاب یک یا چند بورس است، بورسا کیسه های کوچک پر از مایع زیر پوست هستند که معمولاً روی مفاصل و بین تاندون ها و استخوان ها قرار دارند.

در صورتی که به بورسیت پا دچار شوید، این احتمال وجود دارد که در حین راه رفتن های طولانی متوجه درد پاشنه پا شوید.

سندرم تونل تارسال

اعصاب کف پای شما از یک تونل کوچک در قسمت داخلی مفصل مچ پا به نام تونل تارسال عبور می کنند.

اگر در کف پای شما کیست ایجاد شود یا به هر دلیلی این توتل دچار آسیب شود، اعصاب فشرده می شوند و در نهایت در کف پای خود احساس درد خواهید داشت. درد این عارضه به صورتی است  که حتی در حین استراحت نیز احساس می شود.

بیشتر بخوانید:سندروم تونل تارسال چیست و چگونه درمان میشود؟

سفت شدن عضلات

این مورد بیشتر در کودکان ورزشکاران دیرا شده است، کشش و سفت شدن عضلات ساق پا عموما مربوط به رشد یا تحرک زیاد است.

کشش عضله ساق پا باعث کشیده شدن تاندون آشیل می شود. این کار ناحیه در حال رشد استخوان در پشت پاشنه پا (صفحه رشد) را می کشد و باعث ایجاد درد در پاشنه می شود.

این درد با فعالیت هایی مانند فوتبال و ژیمناستیک تشدید می شود. عموما درد مربوط به این آسیب در کناره های پاشنه پا ایجاد می شود اما ممکن است شما آن را در کف پا نیز احساس کنید.

اگر درد شما مربوط به این موضوع باشد، مورد جدی ای نمی باشد و با کمی استراحت بهبود پیدا می کند.

خارهای استخوانی

منظور از خارهای استخوانی، رشد بیش از حد استخوانی هستند که روی یک استخوان طبیعی تشکیل می‌شوند. آنها می توانند روی پاشنه (خار پاشنه) ایجاد شوند و در افراد مبتلا به درد پاشنه شایع تر است.

البته که این خار ها به خودی خود موجب درد نمی شوتد، اما اگر شما درد پاشنه داشته باشید احتمال بروز آن ها وجود دارد.

همچنین بخوانید: درمان درد عضلانی پشت پا

عوامل خطر

شما در معرض خطر ساییدگی تدریجی و آسیب رساندن به فاسیای کف پا هستید اگر:

• اضافه وزن دارید.
• کلسترول بالا و درد پاشنه پا
• شغل شما به نوعی می باشد که مجبورید برای مدت زمان طولانی سرپا باشید.
• دارای صافی کف پا هستید.

درد پاشنه پا و کمبود ویتامین

یکی از دلایل درد پاشنه پا مربوط به کمبود ویتامین دی و کلسیم می باشد؛ در صورت کمبود هر یک از این ویتامین ها در بدن، استخوان ها مستعد پوکی استخوان می شوند و به این طریق شما به درد در نواحی مختلف از جمله پاشنه پا دچار می شوید.

به صورت کلی می توان این گونه بیان کرد که کمبود ویتامین‌های C، D و ویتامین‌های گروه B همگی می‌ توانند سبب درد پاشنه پا و کمبود ویتامین شوند.

به جهت درمان یا جلوگیری از این عارضه می توانید یک آزمایش دهید تا مشخص شود کدام یک از این ویتامین ها در بدن کم می باشد و از طریق مکمل های درمانی اقدام به درمان کنید.

آیا درد پاشنه پا خطرناک است؟

آیا درد پاشنه پا خطرناک است

چنانچه شما در زمان بروز علائم اولیه برای درمان اقدام کنید خطری وجود نخواهد داشت، همچنین برای بررسی این موضوع که ایا این درد خطرناک است یا نه، لازم است که در ابتدا مشخص شود علت بروز در چه می باشد؟ همان طور که مطالعه کردید گاهی این درد مربوط به دلیل خاصی نمی باشد و صرفا به دلیل ایستادن های طولانی مدت ایجاد می شود.

در چنین شرایطی جایی برای نگرانی وجود ندارد و با مدت کوتاهی استراحت رفع خواهد شد. اما اگر غیر از این باشد می تواند زمینه سازی برای بروز بیماری های دیگر باشد و باید آن را به صورت جدی درمان کنید.

زمان مراجعه به پزشک

در صورتی که چند هفته است که پاشنه پا درد مداوم دارید و برطرف نشده است، به پزشک عمومی یا متخصص پا مراجعه کنید.

زمانی که نزد پزشک مراجعه می کنید، با انجام چند پرسش از علائم، میزان درد و انجام یک معاینه فیزیکی از پا، پزشک می تواند تشخیص دهد که علت درد شما چیست.

آزمایش‌های بیشتر معمولاً فقط در صورتی مورد نیاز است که علائم دیگری داشته باشید که نشان می‌دهد علت درد پاشنه شما التهاب نیست، مانند:

• بی حسی یا احساس سوزن سوزن شدن در پا، که می تواند نشانه آسیب عصبی در پاها و پاهای شما باشد
• پای شما داغ تر از حد معمول شده است و یا تب کرده اید، که در این صورت احتمال عفونت در پا وجود دارد و حتما باید بررسی های دقیق تر انجام شود.
• کف پا و مچ پایتان سفت و متورم شده است، که این شرایط احتمال آرتروز وجود دارد‌

روش های درمان درد پاشنه پای راست و چپ

درمان درد پاشنه پا

درمان درد پاشنه پا معمولاً شامل استفاده از ترکیبی از تکنیک‌ ها مانند ورزش و مسکن‌ ها برای تسکین درد و تسریع بهبودی است.

اگر چند هفته است که پاشنه پا درد مداوم داشته اید و از بین نرفته اید، به پزشک عمومی خود یا یک متخصص پا مراجعه کنید. آنها قادر خواهند بود مشکل را تشخیص دهند و توصیه های خاصی در مورد یک برنامه ورزشی مناسب به شما بدهند.

بیشتر موارد درد پاشنه در عرض 12 ماه بهبود می یابد. اگر علائم شما پس از این مدت بهبود نیافت، ممکن است جراحی به عنوان آخرین راه حل توصیه شود.

البته که گزینه جراحی بسیار نادر است و از هر 20 نفری که درد پاشنه پا دارند فقط یک نفر نیاز به جراحی دارد.

استراحت

اگر علائم دیگری در کنار درد پاشنه پا ندارید، بهترین کاری که می توانید انجام بدهید استراحت است. مخصوصا اگر شغل یا فعالیت شما به نحوی است که مجبوری برای مدت طولانی به کف پای خود فشار وارد کنید، اهمیت استراحت بیشتر می شود.

در صورتی که استراحت داشته باشید احتمالا طی چند روز درد شما بهبود پیدا می کند.

مصرف مسکن

اگر درد شما آزار دهنده است و برای انجام فعالیت های خود دچار مشکل شده اید، می توانید از دارو های ضدالتهابی غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن استفاده نمایید.

استفاده از کیسه یخ

قرار دادن یخ برای درد کف پا

یکی از بهترین روش هایی که به کمک آن می توانید درد خود را کنترل کنید، استفاده از کیسه یخ می باشد. شما می توانید برای ۵ الی ۱۰ دقیقه کیسه یخ را روی پاشنه پا خود قرار دهید.(دقت داشته باشید که هرگز نباید یخ را به طور مستقیم بر روی پا بگذارید)

ورزش

انجام تمریناتی که برای کشش عضلات ساق پا و فاسیای کف پا (نوار بافتی که زیر کف پای شما قرار دارد) طراحی شده اند، باید به تسکین درد و بهبود انعطاف پذیری در پای آسیب دیده کمک کنند

این که دقیقا چه تمریناتی برای شما مفید می باشد مطابق با نظر متخصص ارتوپدی می باشد، بنابراین توصیه می کنیم به خود خود اقدام به ورزش نکنید زیرا ممکن است آسیب های بیشتری به پای خود وارد کنید.

استفاده کفش مناسب

بهترین کمکی که می توانید به پاهای خود کنید، این است که همیشه کفشی به پا کنید که متناسب با فعالیت روزمره شما باشد.

به طور مثال پوشیدن کفش پاشنه بلند در تمام هفته در محل کار ممکن است به پاهای شما آسیب برساند، به خصوص اگر کار شما شامل راه رفتن یا ایستادن زیاد باشد.

در حالت ایده آل، شما باید کفش هایی با بند و پاشنه کم تا متوسط ​​بپوشید که قوس ها و پاشنه های شما را پشتیبانی می کند. بنابرابن در نظر داشته باشید کفش های کاملا تخت نیز مناسب نمی باشند.

همچنین با پای برهنه روی زمین های سخت راه نروید، مراجعین بسیاری داشته ایم که برای مدتی با پای برهنه یا کفش تخت روی سطح نامناسب راه رفته اند و با توجه به اینکه پای آن ها عادت نداشته است به درد پاشنه پا دچار شده اند.

اگر فعالیت بدنی مانند دویدن یا ورزش دیگری انجام می دهید که فشار بیشتری به پاهای شما وارد می کند، باید به طور مرتب کفش های ورزشی خود را تعویض کنید. اکثر کارشناسان توصیه می کنند که کفش های ورزشی باید پس از طی حدود ۶ ماه استفاده مداوم تعویض شوند.

کلام آخر

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با علت درد پاشنه پا آشنا نماییم؛ در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات با ما در ارتباط باشید.

سوالات متداول در خصوص درد پاشنه پا

علت درد پاشنه پا هنگام بلند شدن از خواب چیست؟

بلند شدن از خواب ممکن است باعث درد پاشنه پا شود به دلیل فرایندهای طبیعی در بدن یا مشکلاتی نظیر التهاب پلاسمای پا، پای صاف، آسیب عضلانی یا سستی رباط که با نشستن برای مدت طولانی در حالت خواب بیشتر به خاطر تنش عضلات و فشار بر پاشنه پا است.

روشهای کاهش این مشکل عبارت از: تعویض تخت، انجام تمرینات ارتوپدی، استفاده از پشتبان پا، کمک از تراپیست فیزیکی و پوشیدن پاپوش های مناسب. در صورت عود مشکلات، مراجعه به پزشک توصیه می‌شود.

آیا درد پاشنه پا خطرناک است؟

درد پاشنه پا اغلب نیاز به مراجعه به پزشک ندارد و در بیشتر موارد از طریق تغییرات سبک زندگی، تمرینات فیزیوتراپی و استفاده از پاپوش مناسب قابل بهبود است.

با این حال، در برخی موارد ممکن است مشکل جدی‌تری را نشان دهد مانند شکستگی استخوان، التهاب تاندون، یا عفونت. اگر درد پاشنه پا شما شدید، مزمن، همراه با تورم یا قرمزی باشد و بهبود یافته، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. مشاوره حرفه‌ای و تشخیص دقیق می‌تواند در تشخیص و درمان مشکلات مربوط به درد پاشنه پا کمک کند.

درد پاشنه پا از کمبود کدام ویتامین است؟

کمبود ویتامین D می‌تواند به عنوان یک عامل مؤثر در ایجاد درد پاشنه پا در نظر گرفته شود.یتامین D یک نقش مهم در سلامت استخوان‌ها دارد و ممکن است کمبود آن باعث ضعف عضلات، التهابات و مشکلات استخوانی شود که موجب درد در مناطق مختلف بدن، از جمله پاشنه پا، می‌شود.

برای تأمین نیاز ویتامین D می‌توان از منابع غذایی مانند ماهی‌های چرب، شیر و فرآورده‌های لبنی، آردوی و همچنین افزایش تعرض به آفتاب بهره برد. در صورت مشکل، بهتر است با پزشک مشورت کنید.

در صورت بروز درد در این ناحیه می توانید به کلینیک خانه درد مراجعه نمایید تا وضعیت شما به صورت تخصصی و دقیق توسط متخصصین ما بررسی و در نهایت درمان شود.

تهران، شهرک غرب، بلوار دادمان، روبروی پمپ بنزین، پلاک ۱۰۹- طبقه ی اول – واحد دو

شماره های تماس:

02126703126

02126702935

09362701700

آرنج یکی از مفاصل مهم در بدن است که به کمک آن می توان دست را خم و راست کرد و در جهات های مختلف حرکت داد، از این رو سلامتی این عضو در بدن دارای اهمیت بسیاری می باشد. یکی از عارضه هایی که این عضو را درگیر می کند مربوط به درد آرنج می باشد. بنابراین بسیاری از کاربران سایت از ما می پرسند که علت و درمان درد آرنج چیست؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا تمامی دلایلی که منجر به بروز این درد در آرنج می شود را بررسی نماییم و هر نوع روش درمانی موثر، به ویژه درمان خانگی را معرفی کنیم، از این رو اگر شما یا یکی از نزدیکانتان از این عارضه رنج می برد، توصیه می کنیم تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

دلایل رایج درد آرنج

علت درد آرنج

بارز ترین دلایلی که منجر به بروز درد آرنج می شود و شما ملزم می شوید تا به فوق تخصص ارتوپدی مراجعه کنید را در ادامه برای شما آورده ایم:

شکستگی آرنج

در صورتی که ضربه شدیدی به آرنج شما وارد شود این احتمال وجود دارد که استخوان های آرنج خرد یا شکسته شوند، در هر دوی این موارد شما درد بسیاری را متحمل خواهید شد و قادر نخواهید بود دست خود را به راحتی حرکت دهید. عموما این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که شما بر روی آرنج خود پرت شده اید.

کشیدگی و پارگی رباط

پارگی یا کشیدگی رباط های آرنج می توانند به دلایلی مختلف رخ دهند. اما طی تجربیات ما معمولا زمانی ایجاد می شود که آرنج بیشتر از حد معمول کشیده می شود و به دلیل فشار وارد شده این عارضه رخ می دهد.

آرتروز آرنج

یکی از شایع ترین دلایلی که منجر به درد آرنج می شود بیماری آرتروز است. عموما این بیماری به دلیل افزایش سن و یا وجود آسیب دیدگی های متعدد رخ می دهد. در طی این بیماری غضروف میان استخوان های آرنج فرسوده و پاره می شوند و این شرایط سبب می شود تا استخوان ها بر روی هم ساییده شوند.

از علائم این بیماری می توان به محدود شدن حرکات آرنح، درد و خشکی اشاره کرد.

همچنین بخوانید: اولین علائم آرتروز، تشخیص و درمان قطعی

بیماری آرنح تنیس بازان

آرنج تنیس بازان یا Lateral epicondylitis یک بیماری التهابی است که در بخش هایی از قسمت جانبی آرنج ایجاد می شود. این بیماری زمانی ایجاد می شود که شما استفاده ای بیش از حد از آرنج داشته باشید که در نهایت با درد بسیاری همراه است.

بیماری آرنج گلف بازان

آرنح گلف بازان یا Medial Epicondylitis عارضه ای است که در اثر وارد شدن ضربه به ماهیچه هایی که سبب خم شدن مچ دست و انگشتان می شود ایجاد می شود. محل آسیب معمولاً در قسمت اپی کندیل داخلی آرنج می‌باشد، یک برآمدگی استخوانی در داخل آرنج که در این ماهیچه‌ها به آن متصل می‌گردند. به‌طورمعمول افراد مبتلا به آرنج گلف بازان، هنگام گرفتن اشیاء و یا خم کردن مچ دست و انگشتان دچار درد می‌شوند.

عفونت مفصل آرنج

اگر به هر دلیلی مفاصل آرنج شما دچار عفونت شوند، یکی از علائمی که این عارضه را نشان می دهد درد آرنج می باشد.

بورسیت مفصلی آرنج

درون مفاصل آرنج قسمت هایی به نام بورسا قرار دارد، بورسا کیسه هایی پر مایع می باشد که در میان استخوان و بافت هایی از تاندون ها قرار دارد. در صورتی که این کیسه ها تحریک شوند دچار التهاب می شوند و این زمانی است که به ان بورسیت می گویند.

در بورسیت آرنج، بافت های نرم دچار التهاب می شوند و در پی بیمار متوجه علائمی مثل درد و تورم می شود.

سندروم تونل کوبیتال

این عارضه زمانی ایجاد می شود که فشاری بیشتر از حد معمول بر روی اعصاب اولنار که در زیر آرنج قرار دارد وارد شود. در پی چنین آسیبی شما متوجه علائمی مثل: بی حسی، گزگز و درد در قسمت های آرنج، ساعد و دست می شوید.

عصب اولنار از درون کانالی به نام کانال کوبیتال عبور می‌کند که در قسمت داخلی آرنج قرار گرفته است. سندرم تونل کوبیتال نوعی نوروپاتی است که در اثر فشار عصب اولنار ایجاد می ‌شود و در نتیجه، فشردگی عصب اولنار نیز نامیده می ‌شود.

استئوکندریت دیسکان

این بیماری جزو عارضه هایی می باشد که معمولا کودکان و نوجوانان آن را تجربه می کنند، در طی این بیماری بافت های استخوانی اطراف آرنج دچار آسیب می شوند. در این وضعیت قسمت هایی از استخوان و غضروف از محل آسیب دیده جدا می شوند و در نهایت در هنگام فعالیت های مختلف شما احساس درد خواهید داشت.

نقرس

این بیماری در حفیف نوعی از آرتروز می باشد. به طور کلی نقرس در اثر رسوب اسید اوریک به صورت کریستال در بافت های بدن ایحاد می شود. در صورتی که کریستال های ایجاد شده درون آرنج ایجاد شوند، درد بسیاری برای بیمار ایجاد می شود.

چه زمانی پس از درد آرنج باید به پزشک مراجعه کرد؟

برای درد آرنج به چه دکتری مراجعه کنیم

گاهی اوقات درد آرنج مربوط به مشکل جدی ای نمی باشد و با یکی دو روز استراحت و کم تحرکی درمان می شود، اما همیشه این طور نیست و با توجه به اهمیتی که این بخش در بدن دارد، لازم است بدانید در چه شرایطی درد شما جدی است و نیاز به درمان تخصصی دارد.

عموما بهتر است در موارد زیر برای درد خود نزد پزشک مراجعه کنید:

• نشانه‌ های عفونت، از جمله تب، قرمزی، و گرمی
• ناتوانی در صاف کردن یا خم کردن بازو
• آسیبی که باعث تغییر شکل مفصل آرنج می ‌شود
• تورم یا کبودی قابل توجه در اطراف آرنج
• ناتوانی در حمل اشیاء و یا استفاده از بازوی شما
• درد آرنج که در شب یا هنگام استراحت رخ می ‌دهد

روش های درمان خانگی درد آرنج

درمان درد آرنج راست و چپ

تا اینجا شما را به خوبی با تمامی دلایلی که منجر به بروز درد آرنج می شود آشنا کردیم. در ادامه مجموعه روش‌های درمان درد آرنج در خانه را مورد بررسی قرار می‌دهیم، هر کدام از روش‌های زیر به نوبه خود موثر هستند و می‌توانید با توجه به در دسترس بودن مواد لازم هر کدام روش مناسب را انتخاب کنید.

اصلاح فعالیت

اولین کاری که شما باید به جهت کنترل درد آرنج انجام دهید مربوط به کم تر کردن فعالیت و دوری از حرکات تحریک کننده است. به طور مثال: از هل دادن یا کشیدن اشیا سنگین خودداری کنید.

بستن آرنج

به جهت کنترل درد و سوزش و همچنین جلوگیری از تکان خوردن آرنج، توصیه می کنیم آرنج خود را حداقل یک ساعت در طول روز بسته نگه دارید. بسته نگه داشتن آرنج موجب می شود تا حرکات آرنج محدود شود و این گونه روند درمان سریع تر طی می شود. اما دقت داشته باشید که نباید تمام طول روز آرنج شما بسته باشد.

استفاده از زردچوبه برای درمان درد آرنج

زردچوبه دارای خواص ضد التهابی قوی است که می تواند به کاهش درد و التهاب آرنج کمک کند که می توانید از زردچوبه به صورت پودر یا کپسول استفاده کنید. برای استفاده از پودر زردچوبه، می توانید آن را با آب یا شیر مخلوط کرده و خمیر درست کنید. سپس خمیر را روی آرنج خود بمالید و بگذارید 20 دقیقه بماند. برای استفاده از کپسول زردچوبه، می توانید طبق دستورالعمل روی جلد آن را مصرف کنید. اما در کل ساختن خمیر آن توسط خودتان بیشتر توصیه می‌شود.

زنجبیل

زنجبیل نیز دارای خواص ضد التهابی و ضد درد است که می تواند به تسکین درد آرنج کمک کند. می توانید از زنجبیل به صورت تازه، رنده شده یا پودر شده استفاده کنید. برای استفاده از زنجبیل تازه، می توانید آن را رنده کرده و با آب مخلوط کنید. سپس مخلوط را روی آرنج خود بمالید و بگذارید 20 دقیقه بماند. برای استفاده از زنجبیل رنده شده یا پودر شده، می توانید آن را به چای یا غذا اضافه کنید. اگر می‌توانید هر دو مورد را با هم انجام دهید تا زنجبیل تاثیر کاهش درد بیشتری را از خود نشان دهد.

آلوئه ورا

احتمالا نام آلوئه ورا را در کنار سایر درمان‌های خانگی زیاد شنیده‌اید، آلوئه ورا دارای خواص ضد التهابی و ضد درد است که می تواند به تسکین درد آرنج کمک کند. می توانید از ژل آلوئه ورا به طور مستقیم روی آرنج خود بمالید. برای استفاده از ژل آلوئه ورا، یک برگ آلوئه ورا را برش بزنید و ژل داخل آن را خارج کنید. سپس ژل را روی آرنج خود بمالید و بگذارید 20 دقیقه بماند.

روغن نارگیل

روغن نارگیل دارای خواص ضد التهابی است که می تواند به کاهش درد و التهاب آرنج کمک کند. می توانید روغن نارگیل را به طور مستقیم روی آرنج خود بمالید. برای استفاده از روغن نارگیل، مقدار کمی از آن را روی آرنج خود بمالید و به آرامی ماساژ دهید.

انجام ماساژ

ماساژ میتواند به افزایش جریان خون در آرنج و کاهش درد و التهاب کمک کند. می توانید خودتان آرنج خود را ماساژ دهید یا از یک ماساژور حرفه ای کمک بگیرید. برای ماساژ آرنج، از حرکات دایره ای و فشار ملایم استفاده کنید.

درمان درد آرنج با دارو

برای اینکه مجموعه روش‌های درمان خانگی درد آرنج را تکمیل کنیم در این بخش دارو‌هایی که می‌توانند برای درد آرنج موثر باشند را معرفی می‌کنیم مصرف دارو های ضد التهاب و غیراستروئیدی به جهت تسکین درد شما می تواند کمک کننده باشد. اما دقت داشته باشید که دارو هایتان باید زیر نظر پزشک مصرف شود.

داروهای مسکن بدون نسخه

• ایبوپروفن: ایبوپروفن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که می تواند به کاهش درد و التهاب آرنج کمک کند. ایبوپروفن به صورت قرص، کپسول، ژل و مایع موجود است.
• استامینوفن: استامینوفن یک داروی مسکن بدون نسخه است که می تواند به کاهش درد آرنج کمک کند. استامینوفن به صورت قرص، کپسول، شربت و شیاف موجود است.

داروهای تجویزی

اگر با روش‌های درمان خانگی درد آرنج مشکلتان بر طرف نشد و به داروی قوی‌تری نیاز پیدا کردید احتمال زیاد پزشک دارو‌های زیر را برای شما تجویز خواهد کرد

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): اگر درد آرنج شما با داروهای مسکن بدون نسخه تسکین پیدا نکرد، پزشک ممکن است NSAIDهای قوی تری مانند ناپروکسن یا دیکلوفناک را تجویز کند.
• تزریق کورتیزون: کورتیزون یک داروی ضد التهابی قوی است که می تواند برای تسکین درد و التهاب آرنج تزریق شود.
• داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs): اگر درد آرنج شما ناشی از آرتریت روماتوئید است، پزشک ممکن است DMARDs را تجویز کند. DMARDs سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند و می تواند به کاهش التهاب و درد مفاصل کمک کند.

استفاده از یخ

استفاده یخ برای آرنج

ماساژ با یخ یکی از بهترین کار ها به جهت کنترل درد و تورم می باشد. البته این گزینه عموما در روز های اول آسیب توصیه می شود اما اگر درد شما شدید است می توانید آن را امتحان کنید.

درمان پزشکی درد آرنج

تزریق اوزون

انتقال گاز اکسیژن فعال به صورت مستقیم به قسمت های آسیب دیده یکی دیگر از روش های درمانی است که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد. گاز اوزون دارای خاصیت احیا کنندگی و ضد التهابی می باشد بنابراین به جهت کم کردن درد و التهاب آرنج اوزون درمانی بسیار موثر است.

تزریق پی آر پی

یکی دیگر از روش های درمانی که می تواند برای شما مفید باشد استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت است. پلاکت ‌های خون می‌ توانند فاکتور های رشد و ترمیمی را جذب نمایند، بنابراین تزریق پلاکت‌ ها به محل تاندون‌ های آسیب‌ دیده، که از خون خود بیمار گرفته می ‌شود، گزینه درمانی مناسبی می ‌باشد.

عمل جراحی برای درمان درد آرنج

آخرین گزینه درمانی که برای درد آرنج استفاده می شود جراحی است، البته جراحی تنها برای عارضه های جدی مورد استفاده قرار می گیرد و اگر بیماری شما چندان جدی نباشد از سایر روش های درمانی که در بالا به آن ها اشاره کردیم استفاده می شود. جراحی آرنج یا به صورت باز انجام می شود یا از طریق آرتروسکوپی.

جراحی در موارد زیر برای درمان درد آرنج انجام می شود:

• شکستگی آرنج: اگر استخوان های آرنج شما شکسته شده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم آنها داشته باشید.
• دررفتگی آرنج: اگر مفصل آرنج شما از جای خود خارج شده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای جا انداختن آن داشته باشید.
• آرتریت روماتوئید: اگر آرتریت روماتوئید دارید، ممکن است به جراحی برای ترمیم یا تعویض مفصل آرنج خود نیاز داشته باشید.
• پارگی تاندون: اگر تاندون های آرنج شما پاره شده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم آنها داشته باشید.
• سندرم تونل کوبیتال: اگر سندرم تونل کوبیتال دارید، ممکن است نیاز به جراحی برای آزاد کردن عصب کوبیتال داشته باشید.
• بورسیت: اگر بورسیت آرنج شما شدید باشد و با سایر روش های درمانی بهبود پیدا نکند، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن بورس ملتهب داشته باشید.

انواع جراحی آرنج

• جراحی باز: در این نوع جراحی، جراح یک برش بزرگ در پوست ایجاد می کند تا به مفصل آرنج دسترسی پیدا کند.
• جراحی آرتروسکوپی: در این نوع جراحی، جراح چندین برش کوچک در پوست ایجاد می کند و از طریق آنها یک دوربین و ابزارهای جراحی را وارد مفصل آرنج می کند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت و درمان درد آرنج آشنا نماییم. اما توصیه ای که ما همیشه بیماران خود می کنیم این است که هرگز تصور نکنید که تنها در زمان های درد شدید باید برای بیماری خود نگران شوید. بلکه بهترین کار این است در زمان بروز درد و علائم اولیه اقدامات لازم جهت درمان را انجام دهید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

پاسخ به سوالات متداول درباره درمان خانگی درد آرنج

فیزیوتراپی برای درد آرنج شامل چه مواردی است؟

• تمرینات قدرتی و کششی برای تقویت عضلات و مفاصل آرنج.
• تکنیک های دستی برای کاهش درد و التهاب.
• آموزش نحوه صحیح انجام فعالیت های ورزشی و سایر فعالیت هایی که ممکن است باعث درد آرنج شوند.

چه اقداماتی می توانم برای جلوگیری از درد آرنج انجام دهم؟

• از گرم کردن آرنج خود قبل از فعالیت های ورزشی یا سایر فعالیت هایی که ممکن است باعث درد آرنج شوند، خودداری کنید.
• از حرکات تکراری که ممکن است باعث درد آرنج شوند، خودداری کنید.
• عضلات و مفاصل آرنج خود را با انجام تمرینات قدرتی و کششی تقویت کنید.
• وزن خود را در حد سالم نگه دارید.

چگونه می توانم از بانداژ الاستیک برای فشردن آرنج خود استفاده کنم؟

• بانداژ را دور آرنج خود بپیچید، اما آن را خیلی سفت نکنید.
• بانداژ را باید به اندازه ای سفت کنید که تورم را کاهش دهد، اما جریان خون را قطع نکند.

سردرد های عصبی جزو شایع ترین درد هایی است که اکثر افراد بارها در طول زندگی آن را تجربه می کنند. شایع ترین علائم این سردرد شامل خستگی و درد مداوم می باشد. در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت دقیق تر به بررسی این سردرد بپردازیم و در آخر روش های درمان سردرد عصبی را بررسی کنیم، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

منظور از سردرد عصبی یا تنشی چه می باشد؟

انواع سردرد ها

سردرد های عصبی عموما یک درد پراکنده هستند که فرد احساس می کند نواری محکم به دور سر پیچیده شده است، با اینکه سر درد های عصبی از شایع ترین درد ها می باشد، اما با این وجود علت آن ها هنوز مشخص نیست.

با توجه به رایج بودن این عارضه، علائم و تاثیر آن بر روی زندگی روزمره بسیار احساس می شود؛ از این رو لازم است که با روش های درمان آن آشنا باشید تا بتوانید اقدامات مناسبی انجام دهید. همچنین اگر قصد مراجعه به پزشک را داشتید باید نزد متخصص مغز و اعصاب بروید تا با توجه به علائم شما یا درمان های لازم ارائه می شود یا به پزشک مخصوص ارجاع داده می شوید.

انواع سردرد های عصبی

پزشکان سردرد های تنشی یا عصبی را به دو مورد تقسیم کرده اند که شامل: سردرد های ناگهانی و سردرد های مزمن می باشد.

سردرد های ناگهانی یا ایپوزیدیک

عموما این سردرد ها حداقل برای 30 دقیقه و در حداکثر زمان تا یک هفته ادامه دارند. این نوع از سردرد کمتر از ۱۵ روز در یک ماه و حداقل به مدت سه ماه اتفاق می ‌افتند. با اینکه این درد ها ادامه دار نمی باشد اما اگر شما برای درمان اقدامی انجام ندهید ممکن است به سردرد های مزمن تبدیل شوند.

سردرد های تنشی مزمن

این سردرد ها برای چند ساعت طول می کشند و در بیشتر موارد اگر برای درمان کاری انجام ندهید به طور پیوسته ادامه دارد. بنابراین اگر سردرد شما به بیشتر از 15 روز در ماه برسد جزو این دسته قرار می گیرد که در مواردی موجب تیر کشیدن پشت سر نیز می شود.

هر دوی این مدل سردرد ها قابل درمان می باشند و شما با چند راهکار ساده می توانید درد خود را آرام کنید، اما لازم است که در ابتدا علت پشت آن ها مشخص شود

علائم سردرد عصبی چیست؟

علائم سردرد های عصبی

سردرد های عصبی همان طور که اشاره کردیم عموما مانند نواری در تمامی قسمت های سر و پیشانی احساس می شود. این سردرد های عموما تا چندین ساعت و یا حتی چند روز ادامه دارند.

دردهای عصبی بسیار ناراحت کننده هستند و فرد خستگی بیشتری احساس می کند، اگر بخواهیم به علائم این سردرد اشاره کنیم باید به موارد زیر توجه کنید:

• سردرد های عصبی در طول روز ظاهر می شوند و با گذشت روز بدتر می شوند. عموما این سردرد ها در صبح بسیار ضعیف می باشد، البته یک استثنا در این مورد سردرد ناشی از خوابیدن در وضعیت نامناسب، ایجاد درد گردن، یا درد در صورت و فک وجود دارد.
• درد معمولاً متوسط ​​یا خفیف است اما گاهی اوقات می تواند شدید باشد.
• سردردهای تنشی معمولاً در هر دو طرف سر احساس می شود. عموما در بخش هایی جلویی سر بیشتر است. درد های عصبی به نحوی هستند که فرد احساس می کند یک فشار بر روی سرش قرار دارد.
• سردرد های عصبی می توانند تمرکز را مختل کنند، اما معمولا آنقدر بد نیستند که شما را به رختخواب بفرستند. اکثر افراد در صورت نیاز می توانند سردرد تنشی را با مصرف یک مسکن برطرف کنند.
• سردردهای تنشی می تواند به دلیل سفتی عضلات پشت گردن و روی پوست سر ایجاد شود. بنابراین هر علل زمینه ای که عضلات را منقبض می‌ کند، از جمله وضعیت نامناسب، استرس و خوابیدن بیش از حد می تواند موحب این درد شود.
• خستگی، اضطراب و گرسنگی نیز می تواند آنها را بدتر کند. ساعت ‌های طولانی کار روی رایانه نیز ممکن است باعث تحریک آنها شود.
• برخی از افراد در صورت مصرف بیش از حد کافئین یا الکل، اگر آب کافی ننوشند یا به مدت طولانی بین وعده های غذایی خود فاصله بیندازند، دچار سردرد تنشی می شوند.

همان طور که مطالعه کردید، علائم های این سردرد بسیار متنوع می باشد، قطعا یک شخص تمامی این علائم را ندارد، اما هر یک از آن ها ممکن است مربوط به یک فرد باشد.

چه چیزی باعث سردرد های عصبی می شود؟

در بالا اشاره کردیم که علت مشخص نیست. برخی ممکن است به دلیل تنش عضلانی باشد و برای برخی دیگر کاملا ناگهاین. با این حال، بسیاری از سردردهای تنشی بدون دلیل ظاهری ایجاد می شوند.

اما موارد زیر جزو عوامل تاثیرگزار بر روی این موضوع می باشند:

• تنش عاطفی، اضطراب، خستگی یا استرس
• تنش فیزیکی در عضلات پوست سر و گردن
• خستگی چشم
• گرسنگی
• عوامل فیزیکی مانند نور شدید خورشید، سرما، گرما، صدا و …

ترکیب ژنتیکی شما نیز ممکن است یک عامل باشد. بنابراین، برخی از افراد ممکن است این تمایل را به ارث برده باشند که در هنگام استرس یا اضطراب، راحت ‌تر از دیگران مستعد ابتلا به سردردهای تنشی باشند.

چه سردد هایی ممکن است خطرناک باشند؟

علائم سردرد خطرناک

باتوجه به اینکه سردرد های عصبی اغلب به طور پیوسته ایجاد می شود، به همین دلیل این نگرانی برای افراد ایجاد می شود که آیا سردرد های آن ها از نوع خطرناک می باشد؟ آیا ممکن است نشان از آسیب های جدی تری باشد؟

در ادامه در خصوص موادی صحبت می کنیم که اگر شما آن ها را داشته باشید، نشان از خطرناک بودن سردرد می باشد و لازم است به صورت تخصصی تر درمان را دنبال کنید.

• شما در سه ماه گذشته آسیب قابل توجهی به سر داشته اید.
• سردرد شما بدتر می شود و با درجه حرارت بالا (تب) همراه است.
• سردرد شما به شدت ناگهانی شروع می شود.
• مشکلاتی در گفتار و تعادل داربد.
• مشکلات حافظه یا تغییراتی در رفتار یا شخصیت دارید.
• شما با سردرد خود گیج یا سردرگم هستید.
• سردرد شما زمانی شروع می‌ شود که سرفه، عطسه یا فشاری به عضلات سر وارد می شود.
• سردرد شما هنگام نشستن یا ایستادن بدتر می شود.
• سردرد شما با چشم های قرمز یا دردناک همراه است.
• سردردهای شما شبیه هیچ دردی نیست که تا به حال تجربه کرده اید.
• استفراغ بی دلیل همراه با سردرد دارید.

درمان سر درد عصبی

در این بخش یک سری درمان‌های خانگی و دارویی برای سردرد عصبی بیان می‌کنیم که می‌توانید با توجه به شرایط و امکانات خود یکی از موارد زیر را انتخاب کنید و انجام دهید. به احتمال زیاد پس از انجام اقدامات زیر سردرد شما از وضعیتی که هست بهتر خواهد شد.

درمان‌های خانگی سردرد عصبی

درمان‌های خانگی سردرد عصبی به طور کلی بی‌خطر و مؤثر هستند و می‌توانند به تسکین درد و ناراحتی ناشی از سردرد کمک کنند. برخی از رایج‌ترین درمان‌های خانگی سردرد عصبی عبارتند از:

۱. کمپرس سرد یا گرم:

• استفاده از کمپرس سرد می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. برای این کار، یک کیسه یخ را در یک حوله بپیچید و به مدت 15 تا 20 دقیقه روی پیشانی یا پشت گردن خود قرار دهید.
• استفاده از کمپرس گرم نیز می‌تواند به شل شدن عضلات و تسکین درد کمک کند. برای این کار، یک حوله گرم و مرطوب را به مدت 15 تا 20 دقیقه روی پیشانی یا پشت گردن خود قرار دهید.

۲. ماساژ:

ماساژ عضلات سر، گردن و شانه‌ها می‌تواند به شل شدن عضلات و تسکین درد کمک کند. می‌توانید از یک ماساژور دستی یا برقی استفاده کنید یا از یک دوست یا عضو خانواده بخواهید که شما را ماساژ دهد.

۳. تکنیک‌های آرامش‌بخش:

تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند یوگا، مدیتیشن، تنفس عمیق و ذهن‌آگاهی می‌توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند که از عوامل شایع سردرد عصبی هستند.

۴. ورزش منظم:

ورزش منظم می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب، بهبود کیفیت خواب و افزایش سطح اندورفین کمک کند که همگی می‌توانند به پیشگیری از سردرد عصبی کمک کنند.

۵. خواب کافی:

کمبود خواب می‌تواند از عوامل شایع سردرد عصبی باشد. سعی کنید هر شب 7 تا 8 ساعت خواب باکیفیت داشته باشید.

۶. نوشیدن آب کافی:

کم‌آبی می‌تواند از عوامل شایع سردرد عصبی باشد. سعی کنید روزانه 8 لیوان آب بنوشید.

۷. پرهیز از غذاها و نوشیدنی‌های محرک:

برخی از غذاها و نوشیدنی‌ها مانند کافئین، الکل، شکلات و غذاهای فرآوری‌شده می‌توانند سردرد عصبی را تشدید کنند.

۸. اصلاح وضعیت بدنی:

وضعیت بدنی نامناسب می‌تواند به انقباض عضلات سر و گردن و سردرد عصبی منجر شود. سعی کنید هنگام نشستن، ایستادن و راه رفتن وضعیت بدن خود را اصلاح کنید.

مصرف داروهای مسکن

بهترین دارو برای درمان سردرد عصبی

داروهای مسکن اغلب برای کاهش سردرد تنشی به خوبی عمل می کنند اما باید توجه داشته باشد که: برای سردرد بیش از دو روز نباید مسکن مصرف کنید.  به طور متوسط ​​برای سردرد بیش از دو روز در هفته آنها را مصرف نکنید. در صورت نیاز به مسکن بیشتر لازم است که حتما نزد پزشک مراجعه کنید. زیرا. اگر آنها را بیشتر مصرف کنید، ممکن است دچار سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو شوید (سردرد ناشی از دارو). در ادامه چند دارو برای رفع سردرد عصبی بیان خواهیم کرد:

داروهای سردرد عصبی

داروهای مختلفی برای درمان سردرد عصبی وجود دارد. انتخاب نوع دارو به شدت و نوع سردرد شما بستگی دارد.

۱. مسکن‌های بدون نسخه:

مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن (تایلنول) یا ایبوپروفن (ادویل، موترین) می‌توانند به تسکین درد خفیف تا متوسط ​​سردرد عصبی کمک کنند.

۲. داروهای شل‌کننده عضلات:

داروهای شل‌کننده عضلات مانند متاکاربامول (روباکسین) یا سیکلوبنزاپرین (فلکسریل) می‌توانند به شل شدن عضلات منقبض شده و تسکین درد کمک کنند.

۳. داروهای ضدافسردگی:

داروهای ضدافسردگی مانند amitriptyline (Elavil) یا venlafaxine (Effexor) می‌توانند برای پیشگیری از سردرد عصبی در افرادی که سردردهای مکرر و شدید دارند، استفاده شوند.

نکات مهم:

• قبل از مصرف هر گونه دارو، با پزشک خود مشورت کنید.
• داروها را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
• از مصرف بیش از حد داروها خودداری کنید.
• اگر باردار هستید یا شیرده هستید، قبل از مصرف هر گونه دارو با پزشک خود مشورت کنید.

عوارض جانبی احتمالی داروها:

• مسکن‌های بدون نسخه: ناراحتی معده، خونریزی گوارشی
• داروهای شل‌کننده عضلات: خواب‌آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان
• داروهای ضدافسردگی: افزایش وزن، تهوع، خشکی دهان

درمان‌های جایگزین سردرد عصبی

درمان‌های جایگزین سردرد عصبی شامل روش‌هایی هستند که به طور سنتی برای درمان سردرد استفاده می‌شده‌اند یا در طب مدرن به طور کامل مورد تأیید قرار نگرفته‌اند. برخی از رایج‌ترین درمان‌های جایگزین سردرد عصبی عبارتند از:

۱. طب سوزنی:

طب سوزنی یک روش درمانی سنتی چینی است که شامل فرو بردن سوزن‌های نازک استریل در نقاط خاصی از بدن است. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که طب سوزنی می‌تواند در درمان سردرد عصبی مؤثر باشد.

۲. ماساژ درمانی:

ماساژ درمانی شامل ماساژ عضلات سر، گردن و شانه‌ها است. ماساژ می‌تواند به شل شدن عضلات منقبض شده و تسکین درد کمک کند.

۳. بیوفیدبک:

بیوفیدبک یک روش درمانی است که به شما کمک می‌کند تا فعالیت‌های بدن خود مانند امواج مغزی، ضربان قلب و تنفس را کنترل کنید. بیوفیدبک می‌تواند به شما کمک کند تا استرس خود را مدیریت کنید و از سردرد عصبی پیشگیری کنید.

۴. یوگا و مدیتیشن:

یوگا و مدیتیشن می‌توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند که از عوامل شایع سردرد عصبی هستند.

۵. مکمل‌های غذایی:

برخی از مکمل‌های غذایی مانند منیزیم، ویتامین B2 و CoQ10 ممکن است در پیشگیری از سردرد عصبی مؤثر باشند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید اثربخشی آنها مورد نیاز است.

نکات مهم:

• قبل از استفاده از هر گونه درمان جایگزین، با پزشک خود مشورت کنید.
• درمان‌های جایگزین را به عنوان جایگزینی برای درمان‌های پزشکی استاندارد در نظر نگیرید.
• از مکمل‌های غذایی بدون مشورت با پزشک خود استفاده نکنید.

عوارض جانبی احتمالی درمان‌های جایگزین:

• طب سوزنی: درد، خونریزی، عفونت
• ماساژ درمانی: درد، کبودی
• بیوفیدبک: اضطراب، سردرد
• یوگا و مدیتیشن: درد عضلانی، خستگی
• مکمل‌های غذایی: عوارض جانبی بسته به نوع مکمل متفاوت است

کنترل فشار های عصبی و استرس

استرس برای برخی از افرادی که دچار سردرد تنشی می شوند، عاملی محرک است. این دسته از افراد باید تا حد امکان از موقعیت های استرس زا اجتناب کنید

البته گاهی اوقات نمی توان از یک شغل یا موقعیت استرس زا اجتناب کرد. در این صورت یادگیری مقابله با استرس و آرامش می تواند کمک کننده باشد. تمرینات تنفسی و تمدد اعصاب یا راهبردهای مقابله ای ممکن است اضطراب را در موقعیت های استرس زا کاهش داده و از سردرد احتمالی جلوگیری کند.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با درمان سردرد عصبی آشنا نماییم.

پاسخ به سوالات متداول درباره درمان سردرد عصبی

چه نوع سردردهایی با سردرد عصبی اشتباه گرفته می‌شوند؟

سردردهای میگرنی، سردردهای خوشه‌ای و سردردهای سینوسی می‌توانند علائمی مشابه سردرد عصبی داشته باشند.

آیا می‌توان از داروهای گیاهی برای درمان سردرد عصبی استفاده کرد؟

برخی از داروهای گیاهی مانند بادرنجبویه و سنبل الطیب ممکن است در درمان سردرد عصبی مؤثر باشند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید اثربخشی آنها مورد نیاز است.

آیا سردرد عصبی در کودکان نیز رخ می‌دهد؟

بله، سردرد عصبی در کودکان نیز رخ می‌دهد.

آیا سردرد عصبی می‌تواند باعث افسردگی شود؟

سردرد عصبی می‌تواند با افسردگی مرتبط باشد.