آرتروز انگشتان دست یک بیماری التهابی است که عمدتاً با پیری و فرسایش طبیعی مفاصل همراه است. در این بیماری، غضروف‌های مفاصل انگشتان دست تخریب شده و باعث درد، سفتی و محدودیت حرکت می‌شوند. عواملی نظیر ژنتیک، تغذیه نامناسب، فعالیت‌های تکراری، صدمات قدیمی و چاقی می‌توانند عوامل خطر ابتلا به آرتروز انگشتان دست باشند.

درمان این بیماری شامل مدیریت درد، فیزیوتراپی، داروها و در موارد شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. منشأ درد در این بیماری بیشتر به خاطر تخریب غضروف مفاصل است.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص این بیماری صحبت کنیم؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

علت آرتروز انگشتان دست چیست؟

علت اصلی آرتروز انگشتان دست به تخریب غضروف مفاصل انگشتان برمی‌گردد. این تخریب معمولاً ناشی از فرسایش است که در طول زمان اتفاق می‌افتد. عوامل زیر می‌توانند نقش داشته باشند:

1. فرایند پیری:

با پیری، غضروف مفاصل فرسایش می‌کند و قدرت جذب آب و مقاومت در برابر فشار را از دست می‌دهد.

2. فعالیت‌های تکراری:

استفاده مکرر از مفاصل انگشتان در فعالیت‌هایی نظیر تایپ کردن، دستکاری، یا ورزش‌های خاص می‌تواند به فرسایش غضروف منجر شود.

3. عوامل ژنتیکی:

برخی افراد به وراثت به بروز آرتروز انگشتان دست در شیوه زندگی خود حساس‌تر هستند.

4. صدمات قدیمی:

آسیب‌های قدیمی به مفاصل انگشتان نیز می‌تواند زمینه ساز برای بروز آرتروز شود.

به عنوان یک بیماری مزمن، آرتروز انگشتان دست نه تنها بر اساس یک عامل ناشناخته بلکه به دلیل ترکیبی از عوامل مختلف ایجاد می‌شود.

علائم آرتروز انگشت دست

علائم آرتروز انگشت دست

علائم آرتروز انگشتان دست ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد: درد معمولاً در مفاصل انگشتان خودتان احساس می‌شود، که ممکن است به صورت مزمن یا تیز باشد و با فعالیت‌های روزمره تشدید شود.

سفتی: احساس سفتی یا گرفتگی در مفاصل انگشتان، به خصوص صبح‌ها، معمول است.

محدودیت حرکت: می‌تواند محدودیت در حرکت انگشتان، احساس ناتوانی یا دشواری در انجام فعالیت‌های روزمره ایجاد کند.

تورم: مفاصل ممکن است تورم کنند و داغی نیز در اطراف آن‌ها مشاهده شود.

خشکی و گرفتگی: احساس خشکی یا گرفتگی در مفاصل ممکن است وجود داشته باشد.

در صورت تجربه هر یک از این علائم، مراجعه به پزشک فوق تخصص ارتوپدی برای تشخیص دقیق و درمان مناسب الزامی است.

چه افرادی در معرض آرتروز انگشتان دست هستند؟

افراد زیر در معرض خطر ابتلا به آرتروز انشتان دست هستند:

1. افراد مسن: پیری از عوامل اصلی خطر ابتلا به آرتروز است و با پیری احتمال ابتلا به این بیماری افزایش می‌یابد.

2. افرادی که فعالیت‌های تکراری انجام می‌دهند: مثل نوازندگان، تایپیست‌ها، خیاطان و افرادی که به صورت مداوم و فشرده از دستان خود استفاده می‌کنند.

3. افراد دارای تاریخچه صدمات قدیمی در مفاصل انگشتان دست.

4. افراد ژنتیکی: برخی افراد به دلایل ژنتیکی به طور وراثی حساس‌تر به آرتروز مفاصل هستند.

5. افراد چاق: چاقی می‌تواند فشار اضافی بر مفاصل انگشتان ایجاد کرده و احتمال ابتلا به آرتروز را افزایش دهد.

6. افراد با تغذیه نامناسب: تغذیه که فقر غذایی دارد و به جذب مناسب مواد غذایی برای سلامت مفاصل کمک نمی‌کند.

7. افراد با بیماری‌های مشترک مثل دیابت یا موارد التهابی مزمن.

به هر حال، مهم است که به علائم خود توجه کنید و در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر یا تشخیص دقیق مشکلات مفاصل انگشتان، به پزشک مراجعه کنید.

همچنین بخوانید: آیا قولنج شکوندن انگشتان دست مضر است؟

روش های غیر جراحی برای درمان آرتروز دست

ورزش برای آرتروز انگشتان دست

برای درمان آرتروز دست، روش‌های غیر جراحی زیر ممکن است مفید باشند:

1. داروها:

استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن برای کاهش التهاب و درد، همچنین داروهای تسکین دهنده درد.

2. فیزیوتراپی:

تمرینات فیزیکی مخصوص برای تقویت عضلات دست و بهبود حرکت مفاصل می‌تواند مفید باشد.

3. تغییرات در سبک زندگی:

از جمله کاهش وزن در صورت چاقی، استفاده از تکنیک‌های حفاظتی در فعالیت‌های روزمره و استفاده از وسایل مناسب برای کمک به مفاصل.

4. استفاده از برخی مکمل‌های غذایی مانند گلوکوزامین و کندروئیتین که ممکن است به سلامتی غضروف‌ها کمک کنند.

5. تزریق‌های محلی مانند کورتیزون برای کاهش التهاب و درد.

برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب، بهتر است با پزشک خود مشورت کرده و نکاتی که برای شرایط خاص شما مناسب است را بررسی کنید

جراحی برای آرتروز انگشتان دست

در مواردی که درمان‌های غیرجراحی بهبود نیازات ایجاد نکنند یا وضعیت بیماری بسیار پیشرفته باشد، جراحی ممکن است گزینه‌ی درمانی مناسب باشد برای آرتروز انگشتان دست. برخی از جراحی‌های معمول برای آرتروز انگشتان شامل:

1. آرتروپلاستی:

در این روش، مفصل تخریب شده جایگزین می‌شود تا حرکت و کارایی بهبود یابد.

2. آرترودزی:

در این روش، طرحی از مفصل تخریب شده برداشته می‌شود و به جای آن ترکیبی از مواد مختلف (مثلاً مواد پلاستیکی یا فلزی) قرار داده می‌شود.

3. سینوویکتومی:

در این روش، غضروف‌ها و بافت‌های التهابی اضافی از مفصل حذف می‌شوند.

4. فوزیون برای آرتروز دست:

در این روش، دو استخوان کنار هم قرار داده می‌شوند تا به صورت دائمی به هم چسبیده و حرکت در مفصل ممنوع شود.

قبل از تصمیم گیری در مورد جراحی، مهم است که با پزشک خود مشورت کرده و گزینه‌های مختلف را بررسی کنید. او می‌تواند شما را راهنمایی کند درباره‌ی نحوه‌ی عملکرد، پیش‌بینی‌ها و جزئیات بیشتر درباره‌ی جراحی آرتروز انگشتان دست شما.

کلام آخر

آرتروز دست یک بیماری التهابی و تخریبی است که اغلب روی مفاصل دست تاثیر می‌گذارد. این بیماری باعث تخریب غضروف مفصل، ایجاد التهاب و درد، سفتی و محدودیت حرکت شده و می‌تواند به مرور زمان توانایی انجام فعالیت‌های روزمره را تحت تأثیر قرار دهد.

عواملی نظیر سن، فعالیت‌های تکراری، آسیب مکرر به دست و عوامل ژنتیکی می‌توانند به افزایش خطر ابتلا به آرتروز دست کمک کنند. درمان آرتروز دست شامل کنترل درد، تقویت عضلات، افزایش انعطافیت و استفاده از وسایل کمکی می‌شود.

منبع: www.aarp.org

سوالات متداول در خصوص آرتروز انگشتان دست

آیا میتوان از آرتروز انگشتان پیشگیری کرد؟

بله، می‌توان از آرتروز انگشتان به حداقل رساند. برای پیشگیری، مهم است به این نکات توجه کنید:

1. حفظ وزن سالم با تغذیه مناسب و ورزش منظم.

2. استفاده از تکنیک‌های حمایتی و بریس ها در فعالیت‌های روزمره.

3. جلوگیری از آسیب‌های مکرر به دست و انگشتان.

4. انجام تمرینات تقویتی و افزایش انعطافیت دست.

5. استفاده از وسایل مناسب هنگام انجام کارهای تکراری با دست.

با این تدابیر، می‌توانید خطر ابتلا به آرتروز انگشتان را کاهش دهید و به تقویت و حفظ سلامتی این مفاصل کمک کنید.

اولین علائم آرتروز چیست؟

آرتروز انگشتان دست ممکن است با علائم زیر آغاز شود:

درد آهسته و مزاجی، سفتی و محدودیت حرکت در مفصل، ورم و قرمزی مفصل، صدای خش خش، تورم استخوان‌های اطراف، احساس گرمی یا سردی در مفصل. این علائم ممکن است به تدریج تشدید شده و زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار دهند.

اگر این علائم را تجربه می‌کنید، بهتر است به پزشک مراجعه کرده و تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید تا پیشرفت بیماری را کنترل کنید و از تأثیرات نامطلوب جلوگیری کنید.

آیا ورزش در درمان و کنترل آرتروز تاثیر دارد؟

بله، ورزش منظم و مناسب می‌تواند در درمان و کنترل آرتروز تاثیر بسزایی داشته باشد. تمرینات تقویتی، انعطافی و تعادلی می‌توانند عضلات را تقویت کرده و مفاصل را حفظ کنند. همچنین ورزش منظم می‌تواند به بهبود قدرت، انعطافیت و عملکرد مفاصل کمک کند و از افزایش وزن بی‌مورد جلوگیری کند.

اما حتماً قبل از شروع هر برنامه ورزشی، باید با پزشک یا متخصص فیزیوتراپی مشورت کرد تا برنامه‌ای مناسب و سازگار با وضعیت خود را رد و اجرا کنید.

آیا بیماری آرتروز دست ارثی است؟

بیماری کین باخ (Kienbock’s Disease) یا سیاه شدن استخوان مچ دست یکی از اختلال هایی است که در صورت عدم خونرسانی به استخوان کوچک مچ دست ایجاد می شود. برخی مواقع شدت این عارضه به نحوی است که تنها گزینه درمانی عمل کین باخ می باشد.

اما علت این بیماری چیست و چه علائمی دارد؟ آیا نمی توان به کمک روش های غیر جراحی آن را درمان کرد؟ روند عمل چگونه می باشد؟ در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص عمل کین باخ صحبت کنیم؛ بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان از این بیماری رنج می برید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

بیماری کین باخ چیست؟

بیماری کین باخ یا سیاه شدن استخوان مچ دست به به علت خون رسانی نامناسب در اطراف مچ دست بوجود می ‌آید. این بیماری می ‌تواند به مرور زمان باعث تغییر رنگ پوست و بهم ریختگی در استخوان‌ ها شود.

یکی از علل احتمالی بیماری کین باخ، مصرف داروهایی است که خون ‌رسانی را به مچ دست مختل می ‌کنند. علاوه بر آن، عوامل دیگری مانند آسیب ‌های جسمی، عفونت ‌ها، بیماری‌های روماتیسمی و عوامل وراثتی نیز می‌توانند موجب بروز بیماری کین باخ شوند که برای درمان باید نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه نمایید.

علایم بیماری کین باخ شامل سیاه شدن استخوان مچ دست، تغییر رنگ پوست، تیرگی، درد و ضعف عضلات، خشکی و ترک ‌خوردگی پوست، تورم و سختی در محل سیاه شدن استخوان می ‌باشد؛ که البته در ادامه این موارد را دقیق تر توضیح می دهیم.

علت بیماری کین باخ چیست؟

علت بیماری کین باخ

همان طور که در ابتدا اشاره کردیم این بیماری طی سیاه شدن استخوان لونیت مچ دست ایجاد می شود. می دانید که مفصل مچ دست یکی از پیچیده ترین مفاصل در بدن است که حرکات ترکیبی مختلفی را انجام می دهد.

هشت عدد استخوان کوچک مچ دست، در ردیف های چهارتایی به هم متصل شده اند و حالتی که تشکل می دهند شبیه به یک گوی می باشد. در انتها استخوان های ساعد مفصل قرار دارد و این گونه با ترکیب آن ها حرکت هایی مثل خم شدن به پشت و طرفین به وجود می آید.

این بیماری بیشتر در سنین 20 تا 40 سال دیده می شود که دلیل اصلی آن اختلال در خون رسانی استخوان لونیت می باشد که نتیجه آن سیاه شدن استخوان است. علائم بیماری در زمان کار و فعالیت بیشتر می شود.

به تدریج و در صورت عدم درمان، خشکی و درد مفاصل را به همراه دارد که در این شرایط قدرت و توان مچ دست شما کاهش می یابد. البته که دلیل عدم خون رسانی هنوز مشخص نیست، اما این عارضه معمولا در کسانی دیده می شود که با دستشان کارهای سنگین می کنند. همچنین در بیمارانی که سابقه ضربه به مچ دست داشته اند احتمال عود وجود دارد که در نهایت برای درمان باید نزد  فوق تخصص دست مراجعه نمایید.

دلایل ابتلا به بیماری کین باخ

قطعا این سوال برای شما ایجاد شده است که چرا این بیماری ایجاد می شود؟ برای پاسخ باید بگوییم که علت مشخص نیست! گروهی از افرادی که به این بیماری دچار می شوند در ابتدا تصور می کنند که مچ دست آن ها پیچ خورده است، برخی ممکن است پس از یک آسیب مثل زمین خوردن آن را تجربه کنند و یا موارد این چنین. به هر حال هر نوع صدمه ای که سبب قطع جریان خون به استخوان شود زمینه ای برای بروز بیماری می باشد.

در این میان برخی از عوامل خطر بروز بیماری را بیشتر می کنند، به طور مثال اکثریت افراد دو رنگ دارند و این گونه خون لازم برای استخوان ها تامین می شود، اما گروه دیگری از افراد تنها یک منبع خون رسانی دارند و همین موضوع موجب می شود تا جریان خون رسانی آهسته تر انجام شود.

علاوه بر آن اگر طول دو استخوان ساعد با یکدیگر متفاوت باشد، در زمان حرکت کردن مچ دست، فشاری بیشتری به استخوان هلالی وارد می شود و به مرور زمان، این فشار موجب بیماری کین باخ و مرگ استخوان می شود.

دیگر دلایل شامل:

• عدم تخلیه کافی و درست خون از سیاهرگها
• عوامل ژنتیکی: شواهدی برای ارثی بودن بیماری استخوان کین باک وجود ندارد، اما ممکن است عوامل ژنتیکی در ایجاد آن نقش داشته باشند.

علائم بیماری کین باخ شامل:

• سیاه شدن استخوان مچ دست و منطقه اطراف
• تغییر رنگ پوست به سمت تیرگی یا خاکستری
• درد و ضعف عضلات در مچ دست
• خشکی و ترک‌خوردگی پوست
• تورم و سختی در محل سیاه شدن استخوان مچ دست

تشخیص سیاه شدن استخوان مچ دست

تشخیص بیماری کین باخ بر اساس نشانه ‌ها، علائم، تاریخچه پزشکی و تست ‌ها انجام می‌شود. تست‌های تصویربرداری مانند اسکن‌های مغزی نیز ممکن است برای اطمینان از تشخیص و ارزیابی مراحل بیماری مورد استفاده قرار گیرند.

برای اطلاعات دقیق‌تر و درمان بهینه، توصیه می‌شود با یک پزشک تخصصی در این زمینه مشورت کنید.

درمان کین باخ چیست؟

درمان کین باخ

یکی از رایج ترین سوالاتی که از ما پرسیده می شود این است که آیا بیماری کین باخ درمان قطعی دارد؟ متاسفانه نمی توان گفت درمان صد در صدی برای این بیماری وجود دارد، اگرچه انواع گزینه های درمانی غیر جراحی و جراحی وجود دارد، اما هدف از درمان کمتر کردن علائم و بازگشت جریان خون می باشد.

در ادامه در خصوص انواع روش های درمانی توضیحات تکمیلی را آورده ایم.

درمان غیر جراحی بیماری کین باخ

روش های غیر جراحی که وجود دارند برای کمتر کردم علائم مفید هستند، در مراحل اولیه بیماری شما درد و تورم خواهید داشت که با کمک دارو های ضد التهابی مانند آسپرین یا ایبوپروفن قابل درمان هستند.

بی حرکتی مچ دست می تواند کمک کننده باشد، به این منظور پزشک استفاده از آتل یا گچ گیری را برای 2 الی 3 هفته توصیه می کند.

دقت داشته باشید که کنترل بیماری در مرحله اولیه بسیار مهم است، در این زمان شما باید هرگونه علائم را زیر نظر داشته باشید و هر نوع تغییری را به پزشک خود اطلاع دهید. اما چنانچه بیماری از مرحله اولیه گذشته باشد، پزشک استفاه از جراحی را پیشنهاد می دهد.

برقراری مجدد خون رسانی

در برخی افراد وضعیت به گونه ای است که احتمال بازگشت خون رسانی به استخوان لونیت وجود دارد که این فرایند با نام برقرای مجدد خون رسانی شناخته می شود. البته اگر استخوان لونیت به طور کامل از بین رفته باشد و بیماری در مراحل آخر باشد این امکان وجود ندارد.

تسطیح مشترک

چنانچه طول دو استخوان قسمت انتهایی بازو یکسان نباشد، انجام این کار توصیه می شود. استخوان ها را می توان با کمک پیوند استخوان طولانی تر کرد یا با برداشتن قسمتی از استخوان آن را کوتاه کرد. در طی این عمل فشار های که روی استخوان لونیت وارد می شود کاهش می یابد و روند پیشروی بیماری متوقف می شود.

کارپکتومی ردیف پروگزیمال

اگر استخوان لونیت به طور کامل از بین رفته باشد یا به بخش های زیادی شکسته شود، می توان آن را برداشت. در طی این روش دو طرف استخوان لونیت برداشته می شود که با نام کارپکتومی ردیف پروگزیمال شناخته می شود. در طی آن حرکت نسبی مچ دست حفظ می شود و در عین حال درد تسکین داده می شود.

همجوشی

به جهت کاهش فشار وارد شده روی استخوان لونیت، استخوان های مجاور دست با هم ادغام می شوند و یک استخوان محکم ایجاد می شود. این همجوشی می تواند جزئی باشد گه در آن برخی از استخوان ها به هم جوش می خورد  و سبب تسکین درد و حفظ حرکت دست می شود.

اما اگر وضعیت به نحوی باشد که تا بیماری آرتروز پیش رفته باشد، ادغام تمام استخوان های مچ دست به استخوان رادیوس باعث تسکین درد و بهبود عملکرد دست می شود. اگرچه تمام حرکت مچ در یک همجوشی کامل از بین می رود، اما چرخش ساعد حفظ می شود.

عمل کین باخ و انواع آن

عمل کین باخ

یکی از قطعی ترین روش های درمانی که برای این آسیب وجود دارد عمل کین باخ است. در ادامه چندین روش جراحی متداول برای درمان این بیماری آورده شده است:

ارتوپلاستی مچ دست

در این روش، استخوان های مچ دست که در اثر بیماری کین باخ تحت تأثیر قرار گرفته اند، با استفاده از استخوان های سالم جایگزین می شوند. این روش ممکن است شامل استفاده از پیچ ها، پلاک ها و مهره های مصنوعی جهت ایجاد استحکام و مقاومت بیشتر در مچ دست باشد.

آرتروسکوپی

در آرتروسکوپی، از دوربین های کوچک و یا دستگاه های مشابه برای بررسی داخلی مچ دست استفاده می شود و در نهایت ترمیمی های مورد نیاز برای جبران آسیب را اعمال می کنند.

انسداد عصب

در بعضی موارد، بیماری کین باخ باعث درد و التهاب شدید در ناحیه مچ دست می شود. در این موارد، انسداد عصب ممکن است به عنوان یک روش موقت کاهش علائم درد و التهاب مورد استفاده قرار گیرد. این روش شامل تزریق مواد ضد التهاب و مسکن به ناحیه مشخصی از مچ دست است.

همه این روش های جراحی برای درمان بیماری کین باخ می تواند وابسته به شدت و روند بیماری و همچنین وضعیت هر فرد داشته باشد. برای تشخیص و تعیین روش درمان مناسب، مهم است که یک متخصص جراحی مچ دست مشورت کنید.

مدت زمان درمان پس از عمل کین باخ چقدر است؟

مدت زمان درمان بیماری کین باخ به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله شدت بیماری، نوع درمان انتخابی و چگونگی واکنش بدن به درمان. در برخی موارد، درمان بیماری کین باخ ممکن است به مدت چند هفته یا چند ماه ادامه یابد، در حالی که در کنار جراخی روش های مکمل درمانی دیگر مثل درمان های دارویی و تمرینات فیزیکی روزانه برای مدت طولانی تر ضروری باشد.

خطرات و عوارض جراحی کین باخ

عوارض جراحی کین باخ

خطرات و عوارض پس از عمل جراحی بیماری کین باخ ممکن است متنوع باشند و بستگی به نوع جراحی، شرایط بیمار، و تجربه جراح داشته باشد. برخی از رایج ترین عوارض شامل:

• عفونت

احتمال عفونت در محل جراحی وجود دارد، که می‌تواند با مصرف داروهای ضد‌بیوتیک کنترل شود.

• خونریزی

خونریزی ممکن است در محل جراحی رخ دهد. در صورت خونریزی شدید، نیاز به دخالت جراحی دوباره لازم است.

• التهاب

التهاب در محیط جراحی می ‌تواند ایجاد شود و ممکن است به علائمی مانند تورم، درد، و گرمی در محل جراحی منجر شود.

• اختلال در حرکت

بعضی از جراحی ‌ها ممکن است منجر به محدودیت حرکتی در ناحیه جراحی شوند.

• تحریک عصب‌ ها

جراحی ممکن است عصب‌ها را تحریک کند و منجر به عوارضی مانند درد یا تورم در قسمت هایی که عصب‌ها تحت تأثیر قرار گرفته ‌اند شود.

• عوارض بیهوشی

استفاده از داروی بیهوشی ممکن است عوارضی مانند تهوع، استفراغ، خواب ‌آلودگی یا عوارض آلرژیک ایجاد کند.

• ناتوانی موقت

پس از جراحی، بیمار ممکن است دوره‌ای از ناتوانی موقت تجربه کند تا که به تدریج به وضعیت عادی خود برگردد.

چه زمان جراحی برای کین باخ لازم است؟

جراحی کین باخ

زمان جراحی برای درمان بیماری کین باخ متناسب با شدت نموداری بیماری و تاثیر آن بر عملکرد دست است. به طور کلی، جراحی در این بیماری را به دو دسته تقسیم می‌کنند:

1. جراحی حفظ‌کننده: در مراحل اولیه بیماری کین باخ با هدف حفظ عملکرد دست و تسهیل حرکت‌های ضروری، جراحی‌هایی مانند ساخت تونل کارپال (carpal tunnel release)، ترمیم غضروف مفصل دست و حذف فشار اضافی از مفاصل انجام می‌شود.

2. جراحی ترمیمی: در صورت پیشرفت بیماری به مراحل پیشرفته و تخریب شدید استخوان‌ها و مفاصل، نیاز به جراحی ترمیمی برای جایگزینی استخوان‌ها و مفاصل ممکن است بوجود آید. که شامل جراحی استخوان‌پلاستی (bone grafting)، جراحی پیوند استخوان (bone grafting)، جراحی تزریق مواد ترمیمی از جمله کربن فوران و جمع‌سپاری استخوان (bone fusion) می‌شود.

زمان مناسب برای جراحی بیماری کین باخ به صورت شخصی سفارشی سازی می‌شود و بسته به وضعیت شما، پزشک شما تصمیم می‌گیرد که آیا جراحی نیاز است و در صورت امکان زمان مناسب را تعیین می‌کند. بهتر است با پزشک خود در مورد شرایط شما و نیاز به جراحی بیشتر گفتگو کنید.

عوارض عمل جراحی کین باخ چیست؟

عمل جراحی برای درمان بیماری کین باخ، مانند هر عمل جراحی دیگری، ممکن است به عوارضی منجر شود. البته باید توجه داشت که اغلب عمل جراحی کین باخ از نوع جراحی‌های تهویه مصنوعی (palliative surgery) است که بهبود علائم و کاهش تنش عصبی را هدف دارد و به طور معمول بهبودی دائمی فراهم نمی‌کند. برخی از عوارض ممکن عمل جراحی کین باخ شامل:

• خونریزی: خونریزی در محل جراحی ممکن است رخ دهد، اما بیمار در طول مدت بستری قابل کنترل است.
• عفونت: عفونت در محل جراحی ممکن است رخ دهد. به طور معمول از طریق تجویز داروهای ضد عفونی (آنتی‌بیوتیک) و مراقبت مناسب از جراحی می‌توان این عارضه را کنترل کرد.
• صدمه عصبی: در برخی موارد نادر، جراحی ممکن است به عصب‌های مجاور مخصوصاً عصب میانی (median nerve) صدمه بزند که می‌تواند موقت یا دائمی بروز علائم عصبی منجر شود.
• خلل حسی: پس از جراحی، ممکن است برخی از بیماران تغییر در حس انگشتان دست را تجربه کنند.
• عوارض تحریکی: در برخی موارد، جراحی می‌تواند به تحریک و بروز علائم ناخواسته و نااطمینانی در دست منجر شود.

باید با پزشک خود مشاوره کنید تا او بتواند به شما در مورد عوارض و فواید مربوط به جراحی کین باخ و شما را راهنمایی کند.

مراقبتهای بعد از عمل کین باخ چیست؟

مراقبتهای بعد از عمل کین باخ

مراقبتهای بعد از عمل کین باخ برای بهبود سریع‌تر و کاهش عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. بستری و آرامش: پس از جراحی، شما ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشید تا بتوانید استراحت کافی داشته باشید. استراحت و آرامش مناسب برای بهبود عملکرد دست بسیار مهم است.

2. داروها: پزشک شما ممکن است داروهای ضد درد، ضد التهاب و آنتی‌بیوتیک را تجویز کند. به دقت دستورات مربوط به مصرف داروها را دنبال کنید و در صورت وجود هرگونه عوارض جانبی به پزشک خود اطلاع دهید.

3. بریس و فیزیوتراپی: پس از جراحی، شما ممکن است به یک بریس محافظ برای دست خود نیاز داشته باشید تا محافظت و پشتیبانی لازم را به دستتان بدهد. همچنین، پزشک شما ممکن است شما را به جلسات فیزیوتراپی ارجاع دهد تا کمک کند عملکرد و حرکت دستتان را بهبود بخشید.

4. تغذیه مناسب: تغذیه صحیح و مناسب می‌تواند به تسریع فرآیند بهبود و بهبود بهتر عملکرد عضلات و بافت های دست کمک کند. مصرف غذاهای حاوی مواد مغذی، مانند پروتئین ها، ویتامین ها و مواد معدنی، بسیار مهم است.

5. پیگیری مرتب با پزشک: پس از جراحی، شما باید با پزشک خود دیدارهای مرتب داشته باشید. او ممکن است نیاز به تغییرات در درمان یا فیزیوتراپی داشته باشد و شما را راهنمایی کند تا بهبودی بهتر بدست آورید.

مهم است که راهنمایی پزشک خود را دقیقاً دنبال کنید و در صورت بروز هرگونه ناراحتی یا عوارض غیرمعمول، به او اطلاع دهید.

هزینه عمل کین باخ چقدر است؟

هزینه عمل کین باخ وابسته به عوامل مختلفی است، از جمله موقعیت جغرافیایی، تخصص و تجربه جراح، بیمه و میزان آسیب دیدگی. همچن، فاکتورهای دیگری مانند مدت زمان بستری بعد از عمل و نیاز به فیزیوتراپی نیز ممکن است در هزینه تاثیرگذار باشند.

به طور کلی، عمل کین باخ یک جراحی تخصصی و پیچیده است، بنابراین هزینه آن ممکن است بالا باشد.

بهترین راه برای اطلاع از هزینه عمل کین باخ، مشاوره با یک جراح تخصصی است. او می‌تواند شما را درباره هزینه‌ها و امکانات مربوط به جراحی کین باخ در محل خاص خود راهنمایی کند. همچنین، میتوانید با بیمه خود تماس بگیرید تا بفهمید در صورت پوشش درمان کین باخ، بخشی از هزینه‌ها توسط بیمه پوشش داده میشود یا خیر.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با عمل کین باخ و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم؛ در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که اگر شما از این آسیب رنج می برید و جراح انجام این عمل را توصیه کرده است، در اولین زمان باید آن را انجام دهید؛ زیرا هرچقدر این بیماری طولانی تر شود، عوارض ناشی از آن بیشتر خواهد شد.

پاسخ به سوالات متداول درباره بیماری کین باخ

آیا بیماری کین باخ با سایر بیماری‌ها اشتباه گرفته می‌شود؟

بله، علائم بیماری کین باخ ممکن است با سایر بیماری‌های مچ دست مانند سندرم تونل کارپال اشتباه گرفته شود.

آیا می‌توان از کین باخ پیشگیری کرد؟

با اجتناب از فعالیت‌های تکراری مچ دست، استفاده از مچ‌بند و تقویت عضلات مچ دست می‌توان خطر ابتلا را کاهش داد.

آیا ورزش برای بیماران مبتلا به کین باخ مفید است؟

بله، ورزش‌های سبک و تحت نظر فیزیوتراپ می‌تواند به بهبود عملکرد مچ دست کمک کند.

شکستگی استخوان کف دست اگرچه چندان شایع نیست، اما بنابر شرایط مختلف ممکن است برای هر فردی رخ دهد. در این مقاله از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم شما را با آناتومی استخوان های کف دست آشنا کنیم و بررسی کنیم که در صورت شکستگی چه علائمی از خود نشان می دهد و روش های تشخیص و درمان چیست. بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

استخوان های متاکارپال

هر یک از دستان شما دارای پنج استخوان متاکارپال است که مچ دست شما را به شست و انگشتان شما متصل می کند.

• متاکارپ اول: استخوانی که مچ دست شما را به شست شما متصل می کند.
• متاکارپ دوم: استخوانی که مچ دست شما را به انگشت اشاره متصل می کند.
• متاکارپ سوم: استخوانی که مچ دست شما را به انگشت میانی شما متصل می کند.
• متاکارپ چهارم: استخوانی که مچ دست شما را به انگشت حلقه متصل می کند.
• متاکارپ پنجم: استخوانی که مچ دست شما را به انگشت کوچک شما متصل می کند.

انواع شکستگی کف دست

شکستگی استخوان دست

شکستگی های باز و بسته

پزشک معالج معمولا شکستگی شما را به صورت باز یا بسته طبقه بندی می کند. اگر شکستگی باز داشته باشید، استخوان شما از پوست شما می شکند. شکستگی های باز معمولاً زمان بیشتری برای بهبودی نیاز دارند و خطر عفونت و سایر عوارض را افزایش می دهند. شکستگی های بسته هنوز جدی هستند، اما لازم است که برای درمان آن ها نزد بهترین متخصص ارتوپدی مراجعه نمایید.

شکستگی های متاکارپ جابجا شده

شکستگی جابجا شده به این معنی است که تکه‌ های استخوان شما به قدری جابه‌جا شده‌اند که هنگام شکستگی استخوان، شکافی در اطراف شکستگی ایجاد می‌شود. شکستگی‌های بدون جابجایی نیز استخوان‌های شکسته هستند، اما قطعات در طول آسیب به اندازه‌ ای جابجا نشده‌ اند که از تراز خارج شوند. شکستگی های جابجا شده به احتمال زیاد برای ترمیم نیاز به جراحی دارند.

علائم شکستگی کف دست چیست؟

علائم شکستگی متاکارپ عبارتند از:

• درد
• تورم
• لطافت
• مشکل در حرکت یا استفاده از دست
• کبودی یا تغییر رنگ
• تغییر شکل دست

اگر استخوان متاکارپال شما شکسته شود، احتمال آسیب دیدگی بافت های دیگر دست شما در اطراف استخوان نیز وجود دارد. که معمولا شامل:

• رباط ها
• تاندون ها
• ماهیچه ها

علت شکستگی متاکارپ چیست؟

عکس شکستگی استخوان کف دست

شایع ترین علل شکستگی متاکارپ عبارتند از:

• پرت شدن از ارتفاع
• آسیب های ورزشی
• آسیب های دیگر مانند تصادفات رانندگی
• ضرب دیدگی
• پوکی استخوان

اگر استخوان های شما در اثر پوکی استخوان ضعیف شده باشد، احتمال شکستگی بیشتر است؛ اما منظور از پوکی استخوان چیست؟

پوکی استخوان عارضه ای است که استخوان ها را ضعیف می کند و آنها را مستعد شکستگی های ناگهانی و غیرمنتظره می کند. بسیاری از مردم تا زمانی که پوکی استخوان باعث شکستن استخوان آنها نشود، نمی دانند که به پوکی استخوان مبتلا هستند زیرا معمولاً علائم واضحی وجود ندارد.

زنان و بزرگسالان بالای 50 سال در معرض افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان هستند.

همچنین بخوانید: بهترین تمرینات ورزشی برای تاندون دست و انگشتان

شکستگی متاکارپ چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر بنابر بر درد کف دست خود نزد پزشک مراجعه کنید، پزشک شما شکستگی متاکارپ را با معاینه فیزیکی و آزمایش های تصویربرداری تشخیص می دهد.

حتی اگر در نمای ظاهری این شکستگی قابل تشخیص باشد اما شما همچنان به آزمایش ‌های تصویربرداری برای تأیید اینکه کدام استخوان ‌ها شکسته ‌اند و نوع شکستگی ‌تان کدام است نیاز دارید.

چه آزمایشاتی برای تشخیص شکستگی متاکارپ انجام می شود؟

برای گرفتن عکس از شکستگی خود به حداقل یکی از چند آزمایش تصویربرداری نیاز دارید، مانند:

• اشعه ایکس: اشعه ایکس هرگونه شکستگی را تایید می کند و نشان می دهد که استخوان های شما چقدر آسیب دیده اند.
• توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن: سی تی اسکن به پزشک یا جراح شما تصویر سه بعدی تری از استخوان ها و بافت اطراف را نسبت به اشعه ایکس می دهد.
• تست تراکم استخوان: آزمایش تراکم استخوان که گاهی اسکن DEXA یا DXA نامیده می شود می تواند به تشخیص پوکی استخوان کمک کند.

شکستگی های کف دست یا متاکارپ چگونه درمان می شوند؟

درمان شکستگی استخوان کف دست

نحوه درمان شکستگی بستگی به نوع شکستگی، علت آن و میزان آسیب استخوان ‌های شما دارد. اما به طور کل استفاده از روش های زیر می تواند موثر باشد:

بی حرکتی

اگر شکستگی شما خفیف است و استخوان‌های شما خیلی از جای خود خارج نشده است (اگر جابجا نشده باشد)، ممکن است فقط به یک آتل یا گچ نیاز داشته باشید . اکثر افرادی که شکستگی متاکارپ را تجربه می کنند به مدت سه تا شش هفته نیاز به بی حرکتی دارند. پس از گذشت این زمان به جهت این که از جوش خوردن استخوان ها اطمینان پیدا کنید نیاز است که تصویر برداری انجام دهید.

جا اندازی بسته

شکستگی‌ های شدیدتر ممکن است نیاز به جا اندازی بسته داشته باشد تا استخوان ‌های شما تنظیم شود. به این منظور پزشک شما به طور فیزیکی بیرون دست شما را فشار می دهد تا استخوان های شکسته شما را ردیف کند. برای جلوگیری از احساس درد در طول عمل، یکی از موارد زیر انجام می شود:

• یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن ناحیه اطراف شکستگی شما
• آرام بخش هایی که تمام بدن شما را آرام می کند
• بیهوشی عمومی برای خواباندن شما در طول عمل

در انتها پس از جا اندازی بسته، پزشکتان دستتان را در یک آتل یا گچ قرار می دهد.

جراحی شکستگی متاکارپ

در این میان برخی از شکستگی های متاکارپ نیاز به جراحی دارند. بسته به نوع شکستگی و میزان آسیب استخوان های شما، چند تکنیک وجود دارد که جراح شما ممکن است از آنها استفاده کند.

تثبیت داخلی

طی این عمل جراح شما استخوان های شما را مجدداً در موقعیت صحیح خود قرار می دهد و سپس آنها را در جای خود محکم می کند تا بتوانند بهبود یافته و دوباره رشد کنند. آنها معمولاً کاری را انجام می دهند که فیکساسیون داخلی نامیده می شود، به این معنی که جراح قطعات فلزی را در استخوان شما وارد می کند تا در زمان بهبودی آن را در جای خود نگه دارد.

رایج ترین روش استفاده از صفحات و پیچ ‌ها می باشد: صفحات فلزی به استخوان شما پیچ می‌شوند تا قطعات را در جای خود نگه دارند.

البته ممکن است برای برداشتن پین‌ها پس از بهبودی استخوان‌ ها به اقدامات بعدی یا جراحی دوباره نیاز داشته باشید.

پیوند استخوان

اگر شکستگی متاکارپ شما به شدت جابجا شده یا خرد شده باشد، یا اگر استخوان شما آنطور که باید در حال بهبود نیست، ممکن است نیاز به پیوند استخوان داشته باشید. به این منظور جراح شما بافت استخوانی اضافی را وارد می کند تا شکستگی شما را ترغیب کند تا بهبود یابد. پس از آن، آنها معمولاً یک تثبیت داخلی را انجام می دهند تا قطعات را در کنار هم نگه دارند تا استخوان شما دوباره رشد کند. پیوند استخوان می تواند از چند منبع باشد:

• پیوندی داخلی از جای دیگری در بدن که معمولا بالای استخوان لگن است.
• اهداکننده خارجی
• یک قطعه جایگزین مصنوعی

پس از جراحی، دست شما بی حرکت خواهد شد و باید برای مدت مشخصی از آتل استفاده کنید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با شکستگی استخوان کف دست و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که حتی اگر کوچک ترین علائمی از شکستگی استخوان را در کف دست خود احساس می کنید؛ باز هم مهم است که برای تشخیص دقیق نزد پزشک مراجعه کنید، زیرا اگر آن را به حال خود رها کنید ممکن میزان علائم شدیدتر شود و در نهایت به درمان های جدی تری نیاز باشد.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمنیه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

یکی از سوالاتی که بسیار از ما پرسیده می شود این است که مراقبت بعد از عمل تاندون انگشت دست چگونه است و چه مدت زمان لازم است تا دوران نقاهت به خوبی طی شود؟ در خصوص این موضوع باید بیان کنیم که این زمان وابسته به وضعیت بدنی، سن و نوع عمل شما دارد.

با این حال در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا شما را با جزئیات مراقبت بعد از عمل تاندون انگشت دست و این که چگونه می توانید با این مراقبت ها طول درمان خود را سریع تر کنید صحبت کنیم. بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

پس از جراجی تاندون دست

پس از جراحی، دست ممکن است کبود و متورم شود و به احتمال زیاد با از بین رفتن داروی بیهوشی، درد شما شروع می شود. تاندون های ترمیم شده تا زمانی که به طور کامل بهبود یابند بسیار ضعیف خواهند بود و همین موضوع روند بهبودی را طولانی تر می کند.

بسته به تاندون ترمیم شده، ریکاوری ممکن است بین 1 تا 3 ماه طول بکشد. بسته به طیفی از عوامل، از جمله سن بیمار، سلامت عمومی و سطح تشکیل اسکار زمان ‌های بهبودی فردی ممکن است متفاوت باشد.

قبل از اینکه مرکز جراحی را ترک کنید، دست شما در یک آتل سفت دست قرار می گیرد که از کشیده شدن بیش از حد تاندون ترمیم شده جلوگیری می کند و باید در چهار هفته اول همیشه از آتل استفاده کنید.

بازگشت شما به کار و از سرگیری فعالیت های روزانه بستگی به ماهیت شغل و محل آسیب شما دارد. اکثر فعالیت های سبک معمولاً بعد از شش تا هشت هفته و کارهای سنگین تر و فعالیت های ورزشی بعد از شش ماه می توانند از سر گرفته شوند. در خصوص این موضوع وابسته به وضعیت بدننیتان جراح شما می تواند تخمین دقیق تری از دوره بهبودی مورد انتظار شما ارائه دهد.

مراقبت بعد از عمل تاندون انگشت دست

مراقبت بعد از عمل تاندون انگشت دست

رژیم غذایی

برای ترمیم تاندون دست چه بخوریم؟ شما می توانید رژیم غذایی معمول خود را از سر بگیرید. با این حال در ابتدا با مایعات شفاف شروع کنید و به تدریج به رژیم غذایی عادی خود بازگردید. انجام این کار به جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ کمک می کند.

مراقبت از دست و حمام کردن

• پانسمان و آتل خود را تا اولین ویزیت پس از عمل باز نکنید. .
• پانسمان در اولین قرار بعد از عمل شما عوض می شود.
• برای حمام کردن یک مشنبا روی پانسمان قرار بدهید تا از خیس شدن آن جلوگیری شود.
• تا زمانی که بانداژها برداشته نشوند، شنا ممنوع است.
• اگر به  هر دلیلی پانسمان شما شل شد یا افتاد، باید آن را جایگزین کنید.
• محل برش را خشک نگه دارید و تنها از پماد های تجویز شده استفاده کنید.

چگونگی استراحت

در زمان خوابیدن دست خود را روی بالشت بگذارید و انگشتان خود را به سمت سقف تا حد امکان در 3-5 روز اول بالا بیاورید.

بهتر است در یک هفته اول پس از جراحی به این صورت استراحت کنید تا از تورم و کبودی های احتمالی جلوگیری شود.

همچنین بخوانید: بهترین تمرینات ورزشی برای تاندون دست و انگشتان

سرما درمانی

برای کمک به کاهش درد و تورم، یک کیسه یخ را به مدت 20 تا 25 دقیقه هر یک تا دو ساعت در 48 ساعت اول ناحیه جراحی قرار دهید.

البته برای جلوگیری از سرمازدگی پوست، یک حوله یا تی شرت را بین کیسه یخ و پوست خود قرار دهید.

استفاده از یخ هنگام خواب ضروری نیست.

داروی ضددرد

هنگام خروج از مرکز جراحی، پزشک نسخه ای از دارو های لازم را به شما می دهد. داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید و از مصرف هر گونه داروی اضافی جلوگیری کنید.

این که چه زمان از دارو های مسکن مصرف کنید وابسته به خود شما می باشد. چنانچه درد شما شدید باشد می توانید بلافاصله پس از عمل مصرف مسکن را شروع کنید، اما اگر درد شما شدید و غیر قابل تحمل نیست می توانید روزی یک بار مسکن مصرف کنید.

داروی مسکن ممکن است باعث ایجاد حالت تهوع شود، بنابراین آن را با غذا مصرف کنید.

داروهای مسکن و بیهوشی عمومی نیز ممکن است باعث یبوست شوند، بنابراین ممکن است برای جلوگیری از یبوست نیاز به نرم کننده مدفوع، نوار فیبر، متاموسیل یا دیگر درمان های خانگی رفع یبوست داشته باشید.

فیزیوتراپی را شروع کنید

فیزیوتراپی انگشت دست

یکی از مهم ترین نکات در خصوص این که دوران نقاهت شما کوتاه تر شود این است که پس از یک هفته فیزیوتراپی را شروع کنید. طبیعی است که پس از جراحی کمی کارایی انگشت شما کمتر شود و نتوانید همانند گذشته تسلط داشته باشید.

البته که این موضع کوتاه مدت است و با گذشت زمان به خودی خود بهبود می یابد، اما اگر می خواهید به این زمان سرعت ببخشید و در یک بازه سریع تر قدرت خود را به دست آورید می توانید از تمرینات فیزیوتراپی استفاده کنید.

در طی این جلسات به شما آموزش داده می شود که چگونه حرکت و قدرت انگشتان خود را بازیابی کنید و همانند گذشته از دست خود استفاده کنید.

عوارض جراحی تاندون دست چیست؟

همانند هر نوع عمل دیگری این جراحی هم عوارض مخصوص به خود را دارد، بارز ترین عوارض شامل عفونت و پارگی تاندون می باشد، که البته اگر شما تمامی نکات مراقبتی گفته شده را به خوبی رعایت کنید و توصیه های فوق تخصص دست را دنبال کنید، خطر عفونت به حداقل خواهد رسید.

اما در مورد پارگی مجدد نیز، همه چیز به شما بستگی دارد، قطعا تاندونی که یکبار پاره شده و ترمیم شده است، مقاومت اولیه را ندارد و باز هم احتمال پارگی وجود دارد، بنابراین باید نسبت به فعالیت هایی که انجام می دهید دقت ویژه ای داشته باشید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با مراقبت های بعد از عمل تاندون دست و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که نکات مراقبتی و زمان نقاهت در هر فردی نسبت به دیگری متفاوت است.

بنابراین نباید وضعیت خود را با دیگر افراد مقایسه کنید، تنها به توصیه های پزشک خود دقت داشته باشید و صبور باشید تا دوران نقاهت به خوبی طی شود.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.