آسیب های لیگامانی و چگونگی درمان

به طور کلی آسیب دو رباط یا بیشتر از این تعداد را آسیب های لیگامانی یا پیچیده می گویند. البته که آسیب چند لیگامانی بسیار نادر است و معمولا در تصادف های جاده ای و آسیب های شدید ورزشی رخ می دهد که در این شرایط در اکثریت مواقع برای درمان به جراحی پیچیده زانو احتیاج است.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا کمی بیشتر در خصوص آسیب لیگامانی و جزئیات مربوط به آن صحبت کنیم و ببینیم که چه علائمی دارد و در زمان ایجاد با چه روش هایی می توان به درمان و کنترل علائم کمک کرد. بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان از این آسیب ها رنج می برید و می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد آن به دست آورید توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

آسیب لیگامانی چیست؟

آسیب لیگامانی چیست

رباط های بدن شما استخوان ها یا غضروف ها را در یک مفصل به هم متصل می کند. این رباط ها که از بافت های همبند سخت و انعطاف پذیر ساخته شده اند، ممکن است در اثر استفاده بیش از حد، آسیب ناگهانی یا بیماری آسیب ببینند. آسیب های رباط می تواند در هر جایی از بدن رخ دهد. شایع ترین آسیب های رباط اغلب در موارد زیر رخ می دهد:

• زانو از جمله آسیب های ACL
• مچ پا
• پا
• شانه
• آرنج
• مچ دست

علائم آسیب رباط بسته به شدت آسیب و محل آن می تواند بسیار متفاوت باشد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد در مفصل
• صدای ترکیدن ناگهانی در هنگام آسیب دیدگی
• تورم
• لطافت
• مشکل در حرکت مفصل
• کبودی
• ناتوانی از انجام حرکات روزمره با مفصل

آسیب لیگامانی زانو

آسیب لیگامان زانو

رباط نواری از بافت همبند فیبری سخت و انعطاف پذیر است که دو استخوان یا غضروف را به هم متصل می کند یا یک مفصل را به هم متصل می کند. هنگامی که بیش از حد کشیده می شود، پارگی می تواند در رباط ها رخ دهد.

یکی از مفاصل متداول درگیر برای پارگی رباط ها، زانو است و سه نوع رباط در اطراف زانو وجود دارد که ممکن است آسیب ببیند که در صورت آسیب باید نزد فوق تخصص زانو مراجعه کنید.

رباط صلیبی قدامی (ACL) یکی از رباط های اصلی تثبیت کننده زانو است. این رباط دارای ساختار طناب مانند قوی است که در مرکز زانو قرار دارد و از استخوان ران تا استخوان درشت نی امتداد دارد. هنگامی که این رباط پاره می شود، متاسفانه بهبودی زمان بری دارد و اغلب منجر به احساس بی ثباتی در زانو می شود.

رباط متقاطع خلفی (PCL) که در پشت زانو قرار دارد، رباط دیگری است که استخوان ران را به استخوان درشت نی متصل می کند. وظیفه PCL این است که استخوان درشت نی را از حرکت بیش از حد به عقب نگه دارد.

رباط های جانبی در کناره های زانو قرار دارند، رباط جانبی داخلی (درون) استخوان ران را به استخوان درشت نی متصل می کند در حالی که رباط جانبی جانبی (LCL) فمور را به نازک نی متصل می کند. این رباط ها حرکت جانبی مفصل زانو را کنترل می کنند.

همچنین بخوانید: علت، علائم و درمان کشیدگی و پارگی رباط زانو

• درجه1: آسیب ساختاری فقط در سطح میکروسکوپی، با حساسیت موضعی خفیف و بدون ناپایداری مفصل.
• درجه دوم: پارگی جزئی (پارگی) رباط، تورم قابل مشاهده و حساسیت قابل توجه، اما بدون بی ثباتی مفصل (یا با ناپایداری خفیف).
• درجه3 پارگی شدید: پارگی کامل رباط همراه با تورم قابل توجه و با ناپایداری مفصل

درمان خانگی آسیب لیگامانی

اکثر آسیب های رباط در ابتدا با استفاده از روش “RICE” قابل درمان هستند، این روش ها عبارت است از:

استراحت: از فعالیت های بدنی شدید، از جمله فعالیت هایی که باعث درد یا ناراحتی می شود، اجتناب کنید، البته که استراحت مطلق نیز توصیه نمی شود بنابراین فعالیت هایی را پیدا کنید که باعث درد نمی شوند اما شما را در حرکت نگه می دارند.

یخ: از کیسه یخ به مدت 15 تا 20 دقیقه استفاده کنید و هر یک تا دو ساعت یک بار تکرار کنید تا درد و تورم کاهش یابد.

فشرده سازی: بانداژ الاستیک را در اطراف محل آسیب بپیچید و مراقب باشید که آسیب را خیلی محکم نبندید.

ارتفاع: مفصل آسیب دیده خود را بالاتر از قلب خود قرار دهید تا تورم کاهش یابد.

داروهای ضد التهاب یا مسکن های بدون نسخه نیز می توانند به کاهش تورم و بهبود درد کمک کنند.

درمان های پزشکی

درد لیگامان چیست

اگر بعد از چند روز استراحت و خود مراقبتی آسیب دیدگی شما بهبود نیافت، با پزشک ورزشی یا متخصص ارتوپدی تماس بگیرید. یک متخصص معاینه کامل آسیب شما را انجام می دهد تا به طور کامل میزان آسیب شما را درک کند و در نهایت یک برنامه درمانی برای کمک به کاهش درد و تقویت ناحیه آسیب دیده ایجاد خواهید کرد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می تواند شما را از طریق تمرینات برای تقویت مفصل آسیب دیده راهنمایی کند.

بریس یا ارتز: گاهی اوقات از بریس برای حمایت و کاهش تورم استفاده می شود.

دارو: داروهای ضد التهاب یا داروهای ضد درد می توانند به کاهش تورم و درد کمک کنند.

تزریقات: تزریق کورتیکواستروئید و پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) ممکن است بر اساس آسیب خاص توصیه شود تا به کاهش تورم، تسکین درد و کمک به بهبود آسیب کمک کند.

جراحی: اگر یک رویکرد درمانی محافظه کارانه آسیب رباط شما را برطرف نکند، پزشک ممکن است در مورد جراحی صحبت کند. در کلینیک خانه درد ما مفتخریم که جدیدترین پیشرفت‌ها در جراحی رباط، از جمله جراحی رباط های زانو و جراحی تخصصی دست، مچ، مچ پا، پا و آرنج را ارائه دهیم.

درمان با فیزیوتراپی

اهداف درمان فیزیوتراپی عبارتند از:

• جلوگیری از تشکیل غیرطبیعی بافت اسکار، سفتی مفاصل، ضعف عضلانی
• بازیابی کمبودهای حس عمقی
• تسکین درد از طریق تکنیک های حرکتی مفاصل، ماساژ بافت نرم، الکتروتراپی
• بهبود کیفیت بافت اسکار با استفاده از تکنیک هایی برای هدایت جهت شکل گیری آن
• شل شدن یا تقویت ناحیه آسیب دیده با تمرینات و تکنیک های تجویز شده فردی.
• بهبود عملکرد زمانی که مشتری به ورزش، کار یا به سادگی زندگی روزمره باز می گردد.
• هر گونه نقص بیومکانیکی را که ممکن است بر حرکت، تکنیک تأثیر بگذارد یا بیمار را مستعد آسیب کند.

میزان توانبخشی و زمان لازم برای بهبودی کامل پس از رگ به رگ شدن یا کشیدگی به شدت آسیب و میزان بهبودی فردی بستگی دارد. به عنوان مثال، آسیب لیگامانی پا در حد متوسط ​​ممکن است به 3 تا 6 هفته توانبخشی نیاز داشته باشد تا فرد بتواند به فعالیت کامل بازگردد. پارگی شدید می تواند 8 تا 12 ماه قبل از بهبود کامل رباط طول بکشد. برای جلوگیری از آسیب مجدد باید مراقبت بیشتری انجام شود.

کلام آخر

در این مطلب تلاش کردیم تا شما را با آسیب لیگامانی و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم، در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که اگر علائم بروز این آسیب ها را احساس کردید در سریع ترین زمان برای درمان اقدام کنید تا از عوارض جدی تر جلوگیری شود. امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.